Strona główna &gt Polska &gt Polska 2019 – co dalej? Polska 2019 – co dalej? MateuszKwiecień 23, 2019Kwiecień 23, 2019 Polska, Wyróżnione 7

Nowy ład światowy powstaje na naszych oczach, jednak poza naszymi wpływami. Unia Europejska, targana wewnętrznymi problemami, kuszona jest przez Chiny, które uzyskują wpływ co cenniejsze fragmenty infrastruktury oraz poszerzają swoje wpływy w państwach na “Nowym Jedwabnym Szlaku”.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=jxqSvEu28Ig?feature=oembed&w=640&h=360]

Więcej na temat Nowego Jedwabnego Szlaku: http://www.klubinteligencjipolskiej.pl/2015/05/eurazja/

Polskie władze wraz z polskim społeczeństwem zanurzone są niestety we własnej propagandzie. Czekają już tylko na polecenia upadającego imperium zza oceanu. Nasze terytorium ma już wkrótce zostać przekazane przez zdradziecki rząd pod władzę Żydów i ma widać nastąpić stworzenie tu jakiegoś dziwnego bytu o nazwie „Polin”. Świadczą o tym nasilające się wyraźne od 3 lat działania symboliczne, ekonomiczne i kulturowe, o których nie muszę tu pisać, ponieważ czytelnicy są ich świadomi.

Trwają tajne negocjacje między kolejnymi zdrajcami Polski a okupantami wychodzącymi z ukrycia. Przejmują tu wpływy po to, by korzystając z atrakcyjnej lokalizacji Polski, sprawować kontrolę nad rozwijającym się handlem między Zachodem a Azją, polskimi złożami oraz skroplonym gazem wpływającym do gazoportu z USA.

Przeciw establishmentowi okrągłego stołu stoi kilka niszowych ugrupowań bez pieniędzy, których nawet największe protesty nie zmienią nic w planach naszych wrogów. Konfederacja nawet po zdobyciu swoich „10%” nie przeprowadzi niezbędnych zmian, zwłaszcza, że ciężko jest znaleźć zwiastuny potencjału do realizacji własnej polityki.

Tymczasem sprawnie i przeważnie centralnie zarządzane państwa zwiększają swoją strategiczną pozycję w nowym, wielopolarnym, światowym rozdaniu.

Co więc mamy zrobić?

Istniejące szczątkowe polskie elity intelektualne ograniczają się wyłącznie do działalności publicystycznej, nie widząc innej możliwości wpływania na decyzje polityków z zakonserwowanego układu.

Brak tradycji i praktyki włączania nowych prądów myślowych i sił społecznych do władzy przez kolejnych okupantów wykastrował potencjał polityczny blisko 20 milionowej Polonii, całych pokoleń obecnych 30-40 latków, czy milionów emerytowanych pracowników wiedzy.

Chcąc odwrócić te negatywne tendencje oraz dążąc do odzyskania władzy w Polsce przez Polaków, należałoby przystąpić do podjęcia serii odważnych decyzji.

Przedstawię co według mnie należałoby teraz zrobić w pierwszej kolejności. Oczywiście realizacja tych zadań stoi przed całym polskim społeczeństwem i potrzebuje jego pełnego poparcia.

1. Utworzyć arkusz kalkulacyjny przedstawiający “stan otwarcia” i przeprowadzić inwentaryzację składników majątku polskiego: Złoża mineralne, mienie agencji wojskowych, rolnych, patenty, najważniejsze wynalazki, nieruchomości, zakłady produkcyjne, zobowiązania, nasze roszczenia itd. Są to rzędy kwot przekraczające wyobraźnię Kowalskiego i wymagające strategicznego namysłu (to nasze zadanie)
   https://dziennik-polityczny.com/2018/11/20/zatajone-przed-polakami-bogactwa-naturalne-polski-mowa-o-bilionach-dolarow/
2. Przeliczyć całą własność na każdego Polaka, oraz stworzyć i udostępnić mechanizm mierzenia, kontroli i współdecydowania o wspólnych dobrach. Wyliczyliśmy, że z wydobycia naszych dóbr naturalnych odpowiednimi metodami będą to kwoty kilku milionów na osobę, co stawia nas w jednym rzędzie z bogatymi społeczeństwami Skandynawii: https://www.wykop.pl/link/4772481/6-069-823-pln-dla-kazdego-polaka-z-procesowania-wegla/
3. Wprowadzić powszechną abolicję dla poszkodowanych przez sektor finansowy, państwo i wszystkie jego instytucje. Zdelegalizować lichwę oraz manipulację rynkiem finansowym.
4. Zwizualizować za pomocą interaktywnych modeli przepływ wiedzy i zasobów wewnątrz państwa i wprowadzić zarządzanie oparte o te modele. O modelowaniu rozwoju miast mówię między innymi na tym nagraniu, a postulat stworzenia centrum zarządzania krajem przedstawiłem na ostatnim spotkaniu 1Polska w Gdańsku.
5. Przekierować finanse na szkolnictwo wyższe do uczelni i think-tanków pracujących na rzecz polskiej racji stanu (współpraca międzynarodowa za ich pośrednictwem). Zasilanie nowych instytucji typu think-tank (potrzebne jest ich kilkaset).
6. Stworzyć listę kadr pracujących obecnie dla Polski, przeprowadzić ewaluację dokonań z ostatnich lat oraz ocenę kompetencji wszystkich pracowników.
7. Wprowadzić ujednolicony system kadrowy rekrutujący talenty potrzebne RP niezależnie od lokalizacji, oferujący pracownikom więcej korzyści niż korporacje.
8. Przenieść rozliczenia wszystkich instytucji państwowych do nowego (zintegrowanego z nowym modelem zarządzania krajem) standardu zarządzania księgowością i przepływami.
9. Wszystkie dające się zredukować procesy zlikwidować lub zautomatyzować, zastępując silosowe dane wspólną analityką i systemami wspierania decyzji (DSS).
10. Rozpocząć rekonstrukcję marki polskiej. W nowym wizerunku kraju wyważyć aspekty nawiązujące do przeszłości z tymi rzutującymi na przyszłość. Trzeba wykorzystać polskich naukowców, wynalazców i przedsiębiorców jako pozytywne wzory niedostosowania
    i kreatywności.
11. Przenieść wszystkie rachunki Jednostek Samorządu Terytorialnego ( JST), instytucji, ministerstw i Spółek Skarbu Państwa (SSP) wraz z całym możliwym zadłużeniem do polskich instytucji finansowych.
12. Za pomocą m.in. inżynierii finansowej zredukować do minimum poziom zadłużenia w obcych instytucjach i państwach. Anulować wszelkie bezprawne i przestępcze uroszczenia.
13. Przeprojektować wszystkie budżety państwowe i JST, dopasowując je do jednolitego standardu zamówień publicznych:
    a) wszędzie gdzie to możliwe prowadzić zakupy zbiorowe z preferencją dla dostaw od lokalnych dostawców.
    b) wszystkie powtarzalne usługi przenosić do Centrów Usług Wspólnych (CUW), wykorzystujących Blockchain, SI, i inne technologie do optymalizacji wydajności.
    c) zakazać dopuszczania obcych podmiotów do infrastruktury krytycznej, a tam gdzie to nastąpiło – przez działania miękkie usunąć obce wpływy i podmioty.
    d) wprowadzić wysokie kary za doprowadzenie do zjawiska vendor-lock-in.
    e) kontrola i zakaz prowadzenia niejawnych działań lobbingowych, łącznie z NGO, darmowymi „szkoleniami”, manipulacją standardami zwłaszcza w IT itd.
14. Dołączyć do organizacji SCO i BRI. Nieuchronność tej korzystnej dla nas zmiany jaką jest zmiana systemu światowego zauważa też Stanisław Michalkiewicz. Zobacz nasza wymianę zdań o relacjach Chińczyków do Żydów.
15. Włączyć infrastrukturę badawczą i informatyczną do infrastruktury kontynentalnej na zasadach uzgodnionych przez polską dyplomację.
16. Dopuścić do decentralizacji w dziedzinie m.in.: władzy, produkcji energii, łączności, bezpieczeństwa przenosząc odpowiedzialność i sprawczość na najniższy możliwy szczebel (uzbrojenie, produkcja energii, węzły internetu, głosowanie, referenda itd.)
17. Wyznaczenie i zaprojektowanie nowych miast, dróg, systemów transportowych: kontynentalnych, krajowych, lokalnych.
18. Przeprowadzić zamówienia i kontrakty na nowego typu uzbrojenia w umowie barterowej m.in. za surowce.
19. Wynegocjować transfer produkcji najnowszych technologii mikroprocesorowych i zbrojeniowych na teren RP.
20. Utworzyć wspólną infrastrukturę informacyjną pozawalającą każdemu Polakowi na nieograniczone publikowanie i przekaz do innych własnych tekstów, ofert, multimediów.
21. Stworzyć od zera polski internet oraz wyposażyć wszystkich zainteresowanych w nowe komputery oraz profesjonalne oprogramowanie umożliwiające efektywną współpracę i naukę.
22. Rozpocząć projektowanie i planowanie polskiej produkcji oraz wytwarzania innowacji w dostosowaniu do euroazjatyckich i światowych łańcuchów wartości oraz rozwijających się dynamicznie sektorów.
23. Wyposażyć Polaków w dostęp do spektrum nowych usług finansowych (FinTech) m.in. do b. tanich kredytów dla firm na rozwój, walut lokalnych, społecznościowych, panelu zarządzania udziałami w spółkach (cały sektor finansowy zbudujemy od podstaw, adekwatny do posiadanego przez naród majątku).
24. Zatrudnić czołowe kancelarie prawne, firmy PRowe i mediowe, sądy arbitrażowe do walki o polskie interesy na świecie m.in. odzyskiwanie skradzionych dzieł sztuki, majątków, złota oraz zaległych reparacji i odszokdowań wojennych od Anglii, Niemiec, Rosji, Francji i Izraela.
25. Zatrudnić światowej sławy reżyserów, pisarzy, aktorów do promocji polskiej marki i produktów. Stworzyć warunki przyjazne twórcom i artystom.
26. Zaprosić do współpracy branżę kreatywną, m.in. producentów gier (mapy gier bazujące na polskiej historii i scenerii to zdecydowanie dobry pomysł). Zwiększyć dział inwestycyjny Polski w dobrach niematerialnych takich jak dobra kultury cyfrowej.
27. Rozpocząć produkcję i eksport polskiej żywności najwyższej jakości i suplementów do krajów ASEAN + Nowego Jedwabnego Szlaku.
28. Odtworzyć sektor konopii oraz zezwolić na produkcję i dystrybucję wszelkiej maści ziół, naturalnych lekarstw i naturalnej medycyny.
29. Rozpromować Polskę na świecie z jej atutów takich jak bogactwo naturalne i harmonia życia z naturą i technologią w osadach stworzonych na miarę potrzeb człowieka.

To tylko przykładowo zarysowane obszary, w ramach których należałoby jeszcze dopracować szczegóły. Wiele z takich zadań można realizować równolegle. Głównym kryterium jest wyłącznie ilość osób zaangażowanych w realizację przygotowań i wdrożenia zarysowanych zmian.

Taki plan można śmiało dystrybuować do obecnych liderów, środowisk i ugrupowań politycznych, dla których może być inspiracją do tworzenia nowych i jeszcze lepszych programów dla Polski.

Mateusz

Mateusz Jarosiewicz – urodzony we Wrocławiu, studiował m.in. Psychologię w Biznesie na Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie. Prowadził własną sieć komputerową, firmę szkoleniową i pierwsze biuro dla coworkingu.

Dołączył do think tanku i Centrum Rozwoju Innowacji Strategicznych Instytutu Północnego, gdzie jako wizjoner pracował nad alternatywnym systemem operacyjnym dla miasta: City2.0neOS, lobbingiem obywatelskim oraz projektem polskich kolei próżniowych: Vacurail. Przeprowadził wiele eksperymentalnych projektów dotyczących rozwoju nowych technologii i odbudowy sieci społecznej (FutuCard, Future City).

Ekspert ds. smart city, e-państwa i cyfryzacji w Narodowym Instytucie Studiów Strategicznych. Twórca think-tanku Smart Cities Polska i ruchu neOS. Prelegent konferencji polskich i międzynarodowych dot. smart city i edukacji. Współwydawca europejskiego magazynu City:One poświęconego technologiom dla miast.

BRIMateusz JarosiewiczneosnissNowy Jedwabny SzlakPolskareformy
Read the full article – wolna-polska.pl