Przedmioty znalazły się w sklepie stacjonarnym i internetowym galerii przy okazji wystawy “Van Gogh. Autoportrety”, która odbywa się tam od maja. 

Jedną z tych pamiątek jest gumka do ścierania w kształcie ucha, nawiązująca do faktu, że holenderski malarz odciął sobie lewe ucho. Później spędził rok w szpitalu psychiatrycznym Saint-Paul de Mausole w Saint-Remy we Francji. Van Gogh cierpiał na problemy ze zdrowiem psychicznym przez całe życie, a w 1890 roku, w wieku 37 lat popełnił samobójstwo.

Oprócz gumki, w sklepie sprzedawane były także kostka mydła reklamowana jako idealna dla “udręczonego artysty, który lubi puszyste bąbelki” czy “apteczka emocjonalna”” na “20 kluczowych sytuacji psychologicznych”.

Działania galerii spotkały się z krytyką. Przedmioty oceniono jako niewrażliwe i bagatelizujące problemy ze zdrowiem psychicznym.

Oświadczenie galerii

W poniedziałek galeria wysłała do CNN oświadczenie, w którym przyznano, że “podniesione zostały obawy dotyczące niewielkiej liczby przedmiotów dostępnych w sklepie Galerii Courtauld i sklepie internetowym”.

“Courtauld traktuje zdrowie psychiczne niezwykle poważnie. Nigdy nie było intencją Courtauld prezentowanie niewrażliwego lub lekceważącego stosunku do tego ważnego tematu poprzez sprzedawanie tych przedmiotów”  – napisano w oświadczeniu.

ZOBACZ: Obraz Zdzisława Beksińskiego sprzedany za 1,92 mln zł

“Przedmioty, o których mowa, stanowią niewielki ułamek tych udostępnionych w ramach kolekcji wystawienniczej. W związku z tymi obawami przedmioty nie będą już sprzedawane w naszych sklepach” – dodano.

Galeria nie potwierdziła dokładnie, które przedmioty zostały wycofane ze sprzedaży, ale gumki nie można kupić za pośrednictwem sklepu internetowego – zauważa CNN.

“Ludzie chcą być modni kosztem godności w sztuce”

Charles Thomson, współzałożyciel ruchu artystycznego Stuckist, powiedział CNN we wtorek: – Ten przypadek wydaje się małym, ale wyraźnym przykładem cynizmu i komercji, które wpłynęły na krajobraz sztuki współczesnej, ponieważ zdrowie psychiczne i choroby psychiczne są traktowane jako żart – którym nie są – lub jako nowość.

Dodał, że sprzedaż “niewrażliwych” pamiątek odzwierciedla obecną postawę środowisk artystycznych, w których “ludzie chcą być mądrzy i modni kosztem godności w sztuce”.

an/bas/cnn.com

Czytaj więcej

Rothman podkreślił, że Ivan Reitman był nieodłączną częścią dziedzictwa studia Sony Pictures Motion Picture Group.

“Wielki talent”

“Wielki talent i jeszcze wspanialszy człowiek; będzie nam go bardzo brakowało. Jego rodzinie składamy najszczersze kondolencje” – dodał.

Do klasyków komedii zalicza się m.in. nakręcone przez Reitmana “Menażerię” z Johnem Belushi i “Szarżę” z Billem Murrayem. Zrealizował też “Bliźniaki”, “Gliniarza w przedszkolu” i “Juniora” z Arnoldem Schwarzeneggerem w roli głównej oraz “Dave’a” z Kevinem Klinem.

ZOBACZ: Zmarł Jarosław Marek Rymkiewicz. Poeta miał 86 lat

W 2007 roku w programie kanadyjskiej telewizji CBC “The Hour” Reitman ocenił, że trudno jest przewidzieć, czy film odniesie sukces, ale z łatwością potrafi dostrzec gwiazdy komedii. – Po pewnym czasie masz poczucie, że widzisz w danej osobie coś wyjątkowego. (…) jest coś takiego w ich twarzy, że po prostu musisz na nich patrzeć – wyjaśnił reżyser.

“Cieszymy się, że jego praca przynosiła uśmiech”

Reitman, który urodził się w roku 1946 w Czechosłowacji i jako dziecko przybył z rodzicami do Kanady, później osiedlił się w Ameryce.

“Cieszymy się, że jego praca (…) przynosiła uśmiech i radość niezliczonym ludziom na całym świecie. (…) Ci, którzy znali Reitmana przez jego filmy, będą zawsze o nim pamiętać ” – napisały dzieci reżysera: Jason, Catherine i Caroline w okolicznościowym oświadczeniu. 

Google stara się podkreślić pewne wydarzenia za pomocą Google Doodle. Obrazki wyświetlane na stronie głównej wyszukiwarki już wielokrotnie przykuwały uwagę użytkowników. Oczywiście, w tym roku również nie mogło obyć się bez zmiany logotypu z okazji Dnia Zakochanych. 

Google Doodle to specjalna zmiana logotypu Google, mająca na celu podkreślenie symboliki danego dnia. Nawiązuje m.in. do świąt, do urodzin znanych osób oraz do ważnych wydarzeń ze świata. Z biegiem czasu Google Doodle przestało być jedynie lekkim urozmaiceniem wizualnym, a stało się samodzielnym bytem.

W tym roku Google Doodle w swojej miłosnej historii przedstawiło uroczą parę chomików w domku w kształcie serduszka. Po kliknięciu myszką w obrazek, włączy się animacja i zobaczymy, że jeden z chomików po otrzymaniu kwiatów zaczyna mocno kichać. Efektem tego jest to, że zrzuca z domku zarówno siebie, jak i swojego partnera. W tym momencie rozpoczyna się gra zręcznościowa.

Na początku rozgrywki mamy cztery pokrętła, którymi musimy sterować, aby móc ułożyć tunel w kształcie napisu Google. Po stworzeniu idealnego ciągu komunikacyjnego, chomiki natychmiast przechodzą do działania, szukając drogi do siebie nawzajem. Finalnie im się to udaje, a my widzimy napis końcowy: “Obchodzimy walentynki”.

Z informacji w Google Doodle dowiadujemy się o tym, że to wcale nie chomiki były pierwszym projektem twórców na tegoroczne Walentynki. Wśród wcześniejszych konceptów znalazły się dwie połówki serca. Gdy podjęto decyzję o wykorzystaniu chomików do historii, zdecydowano, że rozdzielone zostaną na skutek zniszczenia domku przez prawdopodobnie drzewo.

Na stronie Google Doodle przedstawiono również swoje poprzednie, wykorzystane projekty walentynkowe. Do dzisiejszego dnia było ich około 30. Wśród tych najbardziej charakterystycznych znalazła się karuzela z 2013 roku, na której losowało się zwierzątka, łącząc je w pary. Po wytypowaniu obu, automatycznie generował się komiks opowiadający ich miłosną historię.

Jedną z najbardziej rozbudowanych walentynkowych gier Google Doodle była ta z 2017 roku. Poznaliśmy wówczas historię łuskowca, który chce przygotować idealny walentynkowy tort. Do jego zrobienia konieczne jest zebranie nasion kakaowca. I tutaj rozpoczynamy naszą przygodę, sterując zwierzątkiem przez pięć poziomów za pomocą strzałek na klawiaturze i spacji.

Polska pierwszy raz zobaczyła Google Doodle z okazji Tłustego Czwartku w 2007 roku. Czy w tym roku w ten dzień również doczekamy się nowej wizualizacji? Czym zaskoczy nas Google? Dowiemy się 24 lutego!

Zobacz video:

Czytaj także:
Większość Polaków najbardziej w Walentynki chciałoby mieć święty spokój

Walentynki 2022: Najlepsze prezenty dla niej

Walentynki 2022: Najlepsze prezenty dla niego

“Z ogromnym żalem i wciąż nie mogąc w to uwierzyć informujemy, że odszedł nasz drogi Przyjaciel Daniel Passent” – napisano na koncie tygodnika “Polityka”.

 

Daniel Passent pochodził z żydowskiej rodziny mieszczańskiej. Urodził się w Stanisławowie na Kresach w 1938 roku. Jego rodzice zginęli w 1944, ukrywając się w okolicach Warszawy, gdzie zostali wydani przez dwóch Polaków. Passent pisał później: “mnie ocalili Polacy i Żydzi, a moich rodziców zdradzili Polacy; jedni i drudzy byli obywatelami państwa polskiego”.

 

Po śmierci rodziców, wychowywany w Berlinie przez brata ojca. Studiował na Uniwersytecie w Leningradzie, później na Uniwersytecie Warszawskim i na Uniwersytecie Princeton.

 

ZOBACZ: Listy do gen. Kiszczaka: pisali m.in. Bartoszewski, kard. Glemp, Osiecka

 

Jako dziennikarz zaczynał w 1956 roku, jeszcze jako student Uniwersytetu Warszawskiego w Sztandarze Młodych. 

 

Od 1959 był związany z tygodnikiem “Polityka” jako korespondent podczas wojny wietnamskiej, od wielu lat jego stały felietonista. Światową sławę zdobył publikując pamiętniki hitlerowskiego zbrodniarza Adolfa Eichmanna.

 

“Z »Polityką« był związany od zawsze – do zespołu dołączył w 1959 r. Od lat co tydzień publikował felietony poświęcone sprawom politycznym, społecznym, gospodarczym, międzynarodowym, ale i kulturalnym, dzielił się w nich wrażeniami z lektur, wspominał, żegnał przyjaciół” – napisano na stronie tygodnika.

 

“Tak, to prawda, »Polityka« jest moim drugim domem. Ponad 60 lat pozostaję w związku, raz formalnym, raz na »kocią łapę«, ale zawsze z »Polityką«. Na pewno ma to coś wspólnego z potrzebą bezpieczeństwa, jaką odczuwałem po wojnie” – przypomniano fragment tekstu Passenta “Jak odnalazłem korzenie” z listopada 2021 r.

 

ZOBACZ: Barbara Krafftówna nie żyje. Aktorka miała 93 lata

 

Redakcja Passenta przypomniała, że “miał swoje miejsce także w internecie”. “»En Passant« Daniela Passenta, prowadzony sumiennie od 2006 r., to jeden z najstarszych blogów politycznych w Polsce” – podkreślono.

 

“Autor »Polityki« opublikował w sumie ponad 1 tys. 700 wpisów, chętnie czytanych i gorąco dyskutowanych – czytelnicy zamieścili tu przez lata ponad pół miliona komentarzy. Lekturę tygodnika też często zaczynali od jego felietonu” – napisano.

 

Od października 2012 prowadził w Tok FM audycję Goście Passenta.

Kabareciarz i ambasador 

Daniel Passent w latach 80. wielokrotnie bronił na łamach “Polityki” decyzji o wprowadzeniu stanu wojennego oraz polityki ówczesnych władz. W tym samym czasie współpracował z prowadzonym przez Jana Pietrzaka kabaretem “Pod Egidą”, pisząc antysystemowe teksty.

 

“Nie byłem żadnym chwalcą Jaruzelskiego. Nie broniłem stanu wojennego, tylko uważałem, że jest nieuchronny i przeciwko niemu nie protestowałem, podobnie jak znaczna część społeczeństwa, a to co innego” – tłumaczył w rozmowie z Wiktorem Świetlikiem w 2010 r.

 

ZOBACZ: Sąd uchylił karę 120 tys. zł grzywny wobec J. Urbana za obrazę uczuć religijnych

 

W latach 1996–2002 pełnił funkcję polskiego ambasadora w Chile.

 

W 1997 roku odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, a wcześniej Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Krzyżem Zasługi.

“Dzieła rozebrane” 

Był autorem kilkunastu publikacji książkowych, m.in.: “Bywalec”, “Bitwa pod wersalikami”, “Obywatelu, nie denerwujcie się”, “Co dzień wojna” (reportaże z wojny wietnamskiej), “Pan Bóg przyjechał do Monachium” (relacje z igrzysk w 1972 r.), “Rozbieram senatora” (relacje z USA), “Choroba dyplomatyczna” (wspomnienia z Chile), “Codziennik” (notatki z 2005 r.), “Passa” (wywiad rzeka przeprowadzony przez Jana Ordyńskiego).

 

W swojej książce, “Dzieła rozebrane” (2013) Passent opowiadał o kulisach powstawania swoich felietonów. Przez pryzmat tych krótkich, satyrycznych tekstów dziennikarz opowiadał o ich bohaterach – m.in. Andrzeju Wajdzie, Ryszardzie Kapuścińskim – oraz czasach, w jakich zostały napisane. O tajniki warsztatu wypytywał go felietonista Jan Wróbel.

 

ZOBACZ: Nie żyje Maria Nurowska. Pisarka i scenarzystka miała 77 lat

 

Ostatnią książkę “W 80 lat dookoła Polski” opublikował w 2018 r.

 

“Jestem typem człowieka pełnego rozterek, który nie potrafi być wyłącznie dumny ze swojej przeszłości; mam skłonność do grzebania się w swoich błędach” – wyznawał Daniel Passent w rozmowie z portalem wp.pl w 2006 r.

Życie prywatne

Wychowywał córkę Agatę Passent, która była owocem jego związku z poetką Agnieszką Osiecką.  

 

“Ja gotowałem, sprzątałem, prałem, prasowałem robiłem wszystko to, co niańka, bo Agnieszka nie miała żadnych zdolności manualno-kulinarnych” – wspominał. Po rozstaniu z Osiecką, poznał swoją obecną żonę – Martę Dobromirską-Passent, matkę Łukasza Dobromirskiego.

zdr/mad/PAP/Polsatnews.pl/Polityka

Czytaj więcej