PGE Skra Bełchatów obecnego sezonu PlusLigi nie może zaliczyć do udanych – po serii porażek zajmuje dopiero 11. miejsce w tabeli. Znacznie lepiej idzie bełchatowianom w Pucharze CEV, gdzie dotarli już do półfinału. Ich rywalem w walce o finał będzie słynna Modena Volley, z Earvinem N’Gapethem w składzie. Kiedy zostaną rozegrane te spotkania? Poznaliśmy daty i godziny meczów PGE Skra Bełchatów – Valsa Group Modena.

Draisma Dynamo Apeldoorn (3:0, 3:0), Chaumont VB 52 Haute-Marne (3:2, 3:0), Narbonne Volley (3:0, 3:2), Galatasaray Stambuł (3:1, 3:2) oraz VK ČEZ Karlovarsko (2:3, 3:0) to drużyny, które wyeliminowała PGE Skra w drodze do półfinału Pucharu CEV. Teraz przed ekipą z Bełchatowa znacznie trudniejsze zadanie – rywalizacja ze słynną włoską Modeną.

Zobacz także: Przegrywali 18:23, wygrali… 25:23! Pięć asów serwisowych i nieprawdopodobna końcówka seta (WIDEO)

W składzie drużyny z Modeny nie brakuje gwiazd światowej siatkówki. Na przyjęciu gra słynny Earvin N’Gapeth, na rozegraniu Bruno Rezende, na środku Dragan Stanković. Jest kilku reprezentantów Italii, są też siatkarze znani z występów w klubach PlusLigi – Nicolas Maréchal (Jastrzębski Węgiel, PGE Skra Bełchatów, Asseco Resovia) i Tomas Rousseaux (Indykpol AZS Olsztyn, GKS Katowice, Asseco Resovia, Ślepsk Malow Suwałki, a jeszcze w tym sezonie GKS Katowice).

Modena w ćwierćfinale Pucharu CEV dwukrotnie pokonała ACH Volley Lublana (3:1, 3:0). Wcześniej wyeliminowała Ford Levoranta Sastamala (3:0, 3:1), Arkas Spor Izmir (3:0, 3:0) oraz SVG Lüneburg (2:3, 3:1). W rozgrywkach ligowych radzi sobie lepiej od bełchatowian. Zajmuje drugie miejsce w Serie A1, choć ze sporą stratą do dominującej w tym sezonie Perugii.

Pierwsze spotkanie Valsa Group Modena – PGE Skra Bełchatów w półfinale Pucharu CEV zostanie rozegrane we Włoszech (środa 8 marca, godzina 20.30). Rewanż w bełchatowskiej hali Energia odbędzie się tydzień później (środa 15 marca, godzina 20.30).

WYNIKI MECZÓW PUCHARU CEV SIATKARZY

RM, Polsat Sport

Przejdź na Polsatsport.pl

Wybuchy w magazynach amunicji i paliwa, do których doszło ostatnio w okupowanym Mariupolu na południowym wschodzie Ukrainy, wywołały panikę i strach wśród rosyjskich wojskowych – poinformował przedstawiciel wojskowych służb prasowych Ukrainy Ołeksij Dmytraszkiwski.

Niestety wiele z tych oznakowań i obietnic to nic więcej jak greenwashing, czyli mówiąc wprost: ekościema. Marki w ten sposób chcą wywołać w kupujących wrażenie, że ich towary są produkowane w zgodzie z zasadami ochrony środowiska.

Takie działania nie mają na celu ochrony planety, a co najwyżej zwiększenie sprzedaży produktów. Na szczęście jest sposób na to, aby sprawdzić, czy kupowane przez nas ubrania są faktycznie ekologiczne.

Najprostszą metodą w rozpoznawaniu ekologicznych produktów jest sprawdzanie oficjalnych certyfikatów potwierdzających jakość i zrównoważoną produkcję ubrań.

Jakie najważniejsze oznakowania przyjaznych planecie materiałów możemy spotkać najczęściej?

Ten certyfikat mówi o tym, że produkt wytworzony jest co najmniej z 70 proc. włókien ekologicznych (m.in. bawełna, len, jedwab). Oczywiście koszulka z certyfikatem GOTS będzie droższa od koszulki bez takiego oznaczenia.

Wynika to z faktu, że tkaniny ekologiczne są droższe od materiałów produkowanych bez dbałości o środowisko. Dużym atutem ubrań np. z bawełny organicznej jest ich trwałość i jakość. Bawełnę organiczną możemy poznać także po dotyku – jest cięższa i bardziej mięsista.

Certyfikat daje gwarancję, że przy produkcji ubrań nie wykorzystywano szkodliwych chemikaliów. GOTS uwzględnia nie tylko kwestie środowiskowe, ale także społeczne – w fabrykach tkanin zakazana jest dyskryminacja, praca przymusowa oraz praca dzieci.

Oznakowanie OEKO-TEX daje nam potwierdzenie czystości wyrobów włókienniczych oraz skórzanych.

Certyfikat zapewnia, że na żadnym etapie produkcji nie są stosowane substancje toksyczne. Dodatkowe certyfikaty tego stowarzyszenia potwierdzają pozytywny wpływ na bezpieczeństwo środowiska i warunki społeczne.

Firma Fairtrade skupia się na etycznym handlu. Ten certyfikat gwarantuje sprawiedliwą zapłatę uprawiającym bawełnę rolnikom, którzy z kolei zobowiązani są do przestrzegania zasad bezpieczeństwa ekologicznego podczas produkcji, czyli ograniczonego stosowania pestycydów i sztucznych nawozów oraz dbałości o bioróżnorodność.

Dodatkowo rolnicy dostają premię społeczną, którą mogą przeznaczyć np. na budowę szkoły w wiosce lub zakup nowego sprzętu. Sprawiedliwy handel oznacza także zakaz dyskryminacji społecznej i pracy dzieci.

Jeśli znajdziemy ubrania z takim certyfikatem, możemy być pewni, że osoby pracujące przy ich produkcji dostały godną zapłatę za swoją pracę.

Firma Fair Wear Foundation zabrania pracy dzieci, walczy z dyskryminacją i współczesnym niewolnictwem, ale nie daje gwarancji co do czystości i jakości ubrań.

Metka na ubraniu w ulubionej sieciówce sugeruje, że produkt został wytworzony w 100 procentach z recyklingu? Prawdopodobnie jest to kłamstwo. Chyba, że obok tej deklaracji widnieje certyfikat Global Recycle Standard, bo to właśnie on daje gwarancję, że produkt został wytworzony z recyklingowanych materiałów co najmniej w 50 procentach.

Certyfikat zapewnia także odpowiedzialność na poziomie społecznym i środowiskowym. 

Musimy jednak pamiętać, że certyfikaty są płatne, a ich ceny są na tyle wysokie, że nowo powstającym markom ubraniowym w Polsce może brakować środków na zakup odpowiednich certyfikatów. Dlatego czasem warto przyjrzeć się rodzimym producentom i nie skreślać ich od razu za brak oficjalnych oznakowań ekologicznych.

U małych polskich przedsiębiorców dobrze zwrócić uwagę na to, gdzie znajdują się fabryki, w których szyte są ubrania i skąd firmy pozyskują materiały. Wiele polskich marek ma na swoich stronach internetowych opisaną transparentność marki, czyli wykazanie rzeczywistych kosztów produkcji.

Dlatego nie zrażajmy się, jeśli młody polski przedsiębiorca nie posiada certyfikatów. Szukajmy ich przede wszystkim u bogatych, dużych marek cieszących się popularnością nie tylko w Polsce, ale też w Europie i na świecie.

Ewelina Borucka

Gwiazdonos amerykański ma ryjek zbudowany z dwóch mięsistych, ruchliwych wyrostków. Gwieździsty twór składa się z 22 wypustek. Służą one ssakowi do szukania pożywienia.

Biolodzy postanowili przyjrzeć się nietypowemu narządowi w podczerwieni. Artykuł naukowy na ten temat został opublikowany w periodyku naukowym “Journal of Experimental Biology”.

Niezwykły ryjek gwiazdonosa. Ma 100 tys. zakończeń nerwowych

Badacze podkreślają, że choć wypustki zwane promieniami nosowymi można porównać z trąbą słonia, nie służą wcale do łapania zdobyczy. Ssak z rodziny kretowatych wykorzystuje je wyłącznie do identyfikowania ewentualnego pożywienia. Na każdym z promieni znajduje się od 20 do 30 tys. receptorów dotyku, znanych jako narządy Eimera.

Posiadający ponad 100 tys. zakończeń nerwowych gwiazdonos jest najbardziej wrażliwym na dotyk stworzeniem wśród kręgowców. Dla porównania, ludzka dłoń posiada “tylko” 17 tys. receptorów dotyku.

ZOBACZ: USA: Samotny niedźwiadek trafiony strzałką usypiającą. Zwierzę zmarło

– Gwiazdonosy amerykańskie potrafią także rozpoznawać zapachy pod wodą. Robią to poprzez szybkie wydychanie i wdychanie bąbelków, co umożliwia wykrywanie substancji zapachowych. Pomaga to oceniać, czy dany przedmiot jest jadalny – opisał jeden zautor badania Kevin Cambell, profesor fizjologii środowiskowej i ewolucyjnej na Uniwersytecie Manitoby w Winnipeg Kevin Campbell.

Imponująca może być także szybkość działania ssaka. Jest on w stanie znaleźć, zidentyfikować i spożyć nawet 13 owadów na sekundę.

Przyjrzeli się wypustkom w podczerwieni. “Unikalna cecha ewolucyjna”

Naukowcy zwracają uwagę, że gwiazdonos żyje w środowisku lądowym oraz wodnym. Nieizolowane wyrostki, takie jak ludzkie palce, szybko tracą swoją zwinność i wrażliwość na dotyk w zimnej wodzie. W związku z tym, naukowcy postanowili przyjrzeć się gwieździstym wypustkom w podczerwieni.

Przy pomocy kamery termowizyjnej zaobserwowano, że ryjek zwierzęcia wcale nie jest dobrze ukrwiony. Temperatura gwieździstych wypustek nie różniła się mocno od temperatury powietrza oraz wody w komorze badawczej.

Journal of Experimental Biology/Glenn Tattersall/Kevin Campbell

– Wcześniejsze prace dotyczące innych ssaków zakładały, że narządy zmysłów wymagają wysokiego poziomu przepływu krwi do właściwego funkcjonowania – podkreślił drugi autor badania Glenn Tattersall, profesor nauk biologicznych na Uniwersytecie Brock w Ontario.

Zdaniem badaczy, słabe ukrwienie ryjka gwiazdonosa to “unikalna cecha ewolucyjna”, pozwalająca mu oszczędzać duże ilości energii. Zwierzę nie doświadcza bowiem radykalnej straty ciepła przy wkładania pyszczka do wody.

Oznacza to jednak także, że nos zwierzęcia jest mniej zdolny do odróżniania ciepła od zimna. “Prawdopodobnie nie odczuwa drętwienia ani bólu przy radykalnych zmianach temperatury” – podkreślili naukowcy.

jkm/sgo/polsatnews.pl

Czytaj więcej

Odpady BIO to te, które powstają z roślin i resztek jedzenia i rozkładają się w sposób naturalny. Są to więc liście i gałęzie drzew, kwiaty, skoszona trawa, kora drzew czy nawet trociny i nieimpregnowane drewno, ale też obierki po warzywach i owocach, skorupki jajek, stare pieczywo, fusy po herbacie i kawie.

Wyrzucane jedzenie może być przeterminowane lub nawet okryte pleśnią. Wiele wątpliwości budzą obierki po cytrusach z uwagi na opryskiwanie tych owoców szkodliwymi pestycydami i konserwantami. Jednak skórki cytrusów śmiało możemy wyrzucić do pojemnika na odpady BIO, gdyż ilość chemicznych substancji względem reszty surowca jest bardzo mała, a same cytrusy bardzo dobrze fermentują.

Do brązowego pojemnika nie należy wyrzucać takich odpadów jak: kości zwierzęce, nabiał, olej, jajka w całości, odchody zwierzęce, popiół z węgla, drewno impregnowane, ziemia z roślin i kamienie oraz inne odpady komunalne.

Przy odpowiedniej segregacji bioodpadów bardzo istotne jest, aby zwracać uwagę na to, w czym wyrzucamy śmieci. Jeśli robimy to w plastikowym worku lub w szklanym pojemniku, nasza praca przy segregacji pójdzie na marne, a odpady te zostaną potraktowane jako zmieszane, ponieważ nie będzie można ich przetworzyć.

Niestety nawet torby i worki oznaczone jako “biodegradowalne” nie będą odpowiednie do wyrzucenia w nich śmieci BIO. Takie torby mogą rozkładać się nawet kilkadziesiąt lat. Najlepszym sposobem na segregację odpadów BIO jest wyrzucanie ich luzem, w torbie papierowej lub w worku oznaczonym jako “kompostowalny”. Takie opakowania rozłożą się najszybciej.

Bioodpad to cenny surowiec, który można wykorzystać w celu wytworzenia energii elektrycznej i cieplnej lub kompostu.

Biogaz jest jedną z odnawialnych źródeł energii i podobnie jak energia słoneczna, wodna czy wiatrowa pozwala na bezpieczne i ekologiczne przetworzenie bioodpadów.

Natomiast dzięki kompostowaniu odpadów organicznych powstaje bogaty w składniki odżywcze naturalny nawóz dla roślin.

Kompost to materia organiczna wolna od środków chemicznych, co oznacza, że nie zagraża środowisku ani naszemu zdrowiu. Każdy z nas może posiadać swój kompostownik – możesz go zbudować np. z desek lub palet. Dostępne są także gotowe kompostowniki w marketach ogrodniczych i budowlanych.

Jeśli nie posiadasz ogrodu, możesz zaopatrzyć się w kompostownik balkonowy. Jest to mały pojemnik wielkością przypominający krzesło lub stolik. Nawet na niewielkiej przestrzeni balkonowej możesz produkować odżywczy kompost dla domowych roślin

W historii szczęśliwej pary pojawił się nowy wątek. Kobieta, która poślubiła “miłość swojego życia” o imieniu Marcelo, podjęła desperacką próbę odnalezienia na własną rękę jej dziecka po tym, jak zostało rzekomo porwane – informuje brytyjski dziennik “Daily Mail”.

Na jednym z nagrań umieszczonych na kanale, który ma blisko 8 mln polubień i jest obserwowany przez ponad 420 tys. użytkowników, Brazylijka siedzi z mężem na kanapie, ogłaszając widzom druzgocące wieści o uprowadzeniu ich szmacianego potomka.

Mały Marcelinho ma być przetrzymywany jako zakładnik przez porywaczy, którzy za jego uwolnienie domagają się zapłaty 7 tys. realów (równowartości około 6 tys. złotych). Zaniepokojona tym 37-letnia matka opublikowała w mediach społecznościowych dramatyczny apel o pomoc.

Wcześniej, na tym samym profilu TikTok, zwierzała się internautom z małżeńskiego kryzysu, który dopadł zakochanych po ślubie. Miało wtedy dojść do obyczajowego skandalu, podczas którego oskarżyła swojego wypchanego małżonka o romans.

Czekając na wiadomość o miejscu przetrzymywania jej synka, Brazylijka opublikowała wideo, na którym rozwiesza ulotki w swojej okolicy, wzywając świadków do zgłaszania się, jeżeli tylko mają jakiekolwiek informacje na temat porwania. Moraes rzuciła pracę, aby w całości poświęcić się poszukiwaniu ukochanej lalki. Twierdzi, że jest “przerażona” po tym, gdy otrzymała nagranie na początku tygodnia, na którym widać jej syna siedzącego w kącie opuszczonego budynku.

– Martwię się, że go podpalą – mówi kobieta na swoim filmie. – Nie mogę spać, Marcelo przez całą noc wykrzykuje imię syna. Diego i Carol (Moraes ma również dzieci z poprzedniego, “normalnego” małżeństwa: 15-letniego syna Diego i 20-letnią córkę Carol – red.) są smutni, ponieważ nie mogą zrozumieć, gdzie jest ich brat – żali się.

Według relacji 37-letniej tiktokerki wraz z mężem zwerbowała grupę przyjaciół i rodziny, aby przeczesywali ulice w poszukiwaniu ich najmłodszego dziecka. – Po prostu tak bardzo go kocham. Czy oni go kąpią? Czy dają mu czyste mleko? Czy dobrze się nim opiekują? – zastanawiała się na nagraniu targana wątpliwościami kobieta. – Mój matczyny instynkt podpowiada mi, że wszystko z nim w porządku. Po prostu nie wiem, co się dzieje – wyznała.

Marcelinho przyszedł na świat – jak twierdzi jego matka – zeszłego lata, po powrocie z lalką-małżonkiem z miesiąca miodowego, który para spędziła w Rio de Janeiro. “Poród miał odbyć się w domu i trwał zaledwie 35 minut, a asystowali przy nim lekarz i pielęgniarka. Wydarzenie było transmitowane dla 200-osobowej publiczności“ – czytamy na łamach brytyjskiego portalu.

CZYTAJ TEŻ: Mówili o niej “lalka Barbie”. Jak została gwiazdą TVP Info?

Gdy Meirivone Rocha Moraes w wywiadach mówi o tamtej sytuacji, wspomina, że skurcze nie sprawiały jej bólu. Choć to fizycznie niemożliwe, jest przekonana, że był to prawdziwy poród. – Widząc łożysko, pępowinę i krew, wszystko stało się realne – powiedziała prasie.

– Naprawdę denerwuje mnie, gdy ludzie mówią, że to ściema. To mnie tak złości – wyznaje. – Jestem kobietą z charakterem. Mój ojciec, moja mama nauczyli mnie być uczciwym, dobrym człowiekiem i nie chcieć z niczego czerpać korzyści – zastrzega 37-latka.

Do głośnego zaginięcia Madeleine McCann, tuż przed jej 4. urodzinami, doszło 3 maja 2007 roku w portugalskim mieście Praia da Luz nad oceanem. Od tamtego momentu powstało wiele teorii, które miały wyjaśnić, co stało się z kilkuletnią Brytyjką. Nową sensacją w sprawie Madeleine stały się medialne doniesienia na temat prawdziwej tożsamości 21-letniej Polki – Julii Faustyny – podającej się za zaginioną 15 lat temu dziewczynkę.

Kobieta nie przejmuje się krytyką ze strony swojej rodziny, która zdążyła zaprzeczyć twierdzeniom Julii i jednocześnie poinformowała o chorobach Polki, z którymi ma zmagać się już od dłuższego czasu. Niestety, zdaniem bliskich, 21-latka “nie chce podjąć się terapii, a jej głównym marzeniem ma być sława“.

W czwartek, mimo początkowej niechęci do zajmowania stanowiska w tej kwestii, do kontrowersyjnej historii Julii Faustyny odniosło się Stowarzyszenie Zaginieni Cała Polska, którego zadaniem jest pomoc rodzinom osób zaginionych. “Nie zamierzaliśmy wypowiadać się na temat Polki, która twierdzi, że jest zaginioną Madeleine McCann, jednak okoliczności nas do tego zmusiły. Takie historie zawsze budzą ogromne emocje, nie tylko wśród czytelników, ale także wśród rodzin, których dotyczy ta sytuacja” – czytamy na profilu organizacji w mediach społecznościowych.

Zdaniem członków stowarzyszenia Julia już wcześniej zgłosiła się do nich, podając się za zaginione dziecko. Nie chodziło jej natomiast o Madeleine McCann, a Acacię Bishop, która została uprowadzona przez babcię mając zaledwie 19 miesięcy. Do porwania doszło w 2003 roku, a los zaginionej wciąż pozostaje zagadką.

“Po pojawieniu się informacji w sieci skojarzyliśmy, że pani Julia Faustyna kontaktowała się z naszą (i nie tylko naszą) stroną 1,5 miesiąca temu. Kobieta poprosiła o wsparcie, ponieważ jest przekonana o tym, że jest zaginionym dzieckiem. Miała ona pewne wątpliwości co do swojego pochodzenia wynikające z niedomówień w rodzinie. Jednak na tamten moment kobieta porównywała swój wygląd do Acacii Bishop – zaginionej w 2003 roku dziewczynki” – wyjaśnia stowarzyszenie.

Polka miała też przesłać swoje zdjęcia z dzieciństwa, co przeczy jej obecnej wersji podawanej w mediach, że ich nie posiada. “Ponieważ kobieta jest pełnoletnia, pytała o procedurę badań DNA i o to, czy policja może odmówić ich wykonania. Odesłaliśmy panią Julię do jednostki policji prowadzącej dane zaginięcie lub tej w jej mieście, które mogłyby zweryfikować podawane przez nią informacje i potwierdzić czy niejasności, którymi kieruje się zaginiona, mają postawy do poszukiwań prawdziwej tożsamości” – brzmi fragment facebookowego wpisu.

Samo Stowarzyszenie Zaginieni Cała Polska przekazało “wszystkie otrzymane informacje” policji i zadeklarowało pełną współpracę. Po analizie zdjęć rodziców Julii oraz jej zdjęć z dzieciństwa przedstawiciele organizacji zdementowali też, jakoby Julia Faustyna miała być Madeleine McCann.

Jedynym dowodem, który może ostatecznie wykluczyć lub potwierdzić prawdziwą tożsamość 21-latki są wyniki testu DNA, na które zgodzili się zresztą rodzice prawdziwej Madeleine. “Czy są one zasadne? To już nie nam oceniać, jednak sprawy zaszły za daleko i bez nich nie da się chyba określić i mieć mimo wszystko 100% pewności. Zapewne jest to ogromnie trudna sytuacja dla obu rodzin. Pozostaje nam oczekiwanie na dalsze decyzje policji i rodzin oraz wirtualne wsparcie” – napisało na koniec stowarzyszenie.

Jego członkowie zaapelowali również o “powstrzymanie się od hejtu w sieci”, ze względu na jeszcze gorsze skutki, które może wywołać powstałe w ten sposób zamieszanie.