Strona główna > Polska > Globalne oblicza antypolonizmu. Prof. dr hab. Piotr Jaroszyński Globalne oblicza antypolonizmu. Prof. dr hab. Piotr Jaroszyński a303 Polska 1
Komentarz: Artykuł został napisany w 2001 r., ale aktualny jest, niestety, po dziś dzień. Bakteria chazarska bardzo długo zbierała ślinę aby tak mocno i jawnie, w skali globalnej, móc splunąć nam w twarz, jak to uczyniła obecnie. Red. W-P.
Co pewien czas w naszym kraju nagłaśniane są różnego rodzaju wstrząsające wydarzenia z przeszłości. Rzecz ciekawa, wydarzenia te dotyczą przede wszystkim Narodu Polskiego, który ukazywany jest w jak najgorszym świetle, nawet jako naród zbrodniarzy. Widzowie siedzący przed telewizorami nagle dowiadują, że kilkadziesiąt lat temu Polacy kogoś zamordowali. Aż dech zapiera. Każdy dzień przynosi nowe wiadomości, powielane przez rozliczne kanały telewizyjne, programy radiowe, artykuły w prasie. Sytuacja jest dramatyczna. Upokorzenie i rozpacz stają się chlebem powszednim dla milionów naszych rodaków. Dlaczego to wszystko się dzieje?
Spróbujmy odcyfrować mechanizm manipulacji. Powstaje pytanie: po co pewne rzeczy są nagłaśniane a inne nie? Dlaczego np. nie jest nagłaśniane to, że w czasie II Wojny Światowej na południowo-wschodnich rubieżach Rzeczpospolitej tamtejsi mieszkańcy spalili tysiące wsi polskich i wymordowali co najmniej 200 tys. Polaków w sposób tak bestialski, że nawet Niemcy byli tym przerażeni?[1]
Dlaczego nie jest nagłaśniane to, że hitlerowska WaffenSS była jednostką ochotniczą, a w jej skład wchodzili: Albańczycy, Białorusini, Bośniacy, Brytyjczycy, Bułgarzy, Chorwaci, Duńczycy, Estowie, Finowie, Flamandowie, Francuzi, Gruzini, Grecy, Hindusi, Holendrzy, Kirgizi, Kozacy, Łotysze, Litwini, Norwegowie, Ormianie, Rumuni, Rosjanie, Serbowie, Słoweńcy, Szwedzi, Szwajcarzy, Tatarzy, Turkmeni, Ukraińcy, Uzbecy, Walonowie, Węgrzy, Włosi, z których niektórzy służyli nawet pod własnymi sztandarami?[2]
A jednak w skład tej zbrodniczej jednostki nie wchodzili Polacy. Dlaczego nie jest nagłaśniane to, że Powstanie Warszawskie było bezwzględnie dławione nie tylko przez Niemców, ale również przez jednostki ukraińskie? A wreszcie członkowie jakich narodowości kierowali po wojnie Urzędem Bezpieczeństwa odpowiedzialnym za śmierć setek tysięcy naszych rodaków? Wiemy z całą pewności, że wielu z nich nie byłe hitlerowska
Dlaczego z Polaków, którzy pierwsi stawili czoła hitlerowskiemu najeźdźcy, którzy walczyli o wolność tylu narodów, których kraj i ludność ucierpiała przez wojnę w sposób niewyobrażalny, dziś traktuje się jak katów? To są pytania, które każdy Polak musi zadać i musi znać na nie odpowiedź.
Niestety, większość z nas przestaje pytać, przestaje szukać odpowiedzi, lecz bezwiednie daje się sterować za nos różnym mediom, które wprost tańczą na naszej niewiedzy i bezsilności.
I teraz dopiero widać, kto zbiera owoce dalekosiężnego programu edukacji, który kilku pokoleniom odebrał prawdziwą wiedzę o naszej przeszłości. Ale widać również, co to znaczy nie mieć własnych mediów w skali Polski. Jeżeli jedne media pozostają ciągle w ręku twórców systemu totalitarnego, który niewolił Polskę przez pół wieku, jeżeli inne media przejmowane są lub tworzone przez obcych, to trudno spodziewać się, że celem tych mediów jest przybliżanie prawdy o dziejach Polskiego Narodu. Spodziewać się raczej można albo obojętności, albo wręcz wrogości. Większość mediów nie ukazuje piękna i wielkości Polski i Polaków, wyolbrzymia natomiast lub wręcz finguje, a więc zmyśla zło, aby naród nasz upokorzyć. I to nie jest wszystko jedno, kto jest właścicielem mediów, kto decyduje o rozdziale częstotliwości, jacy dziennikarze w mediach pracują. Przychodzą bowiem momenty, w których fałszywe oskarżenia nie znajdują odparcia, bo nie ma mediów, które zechciałyby prawdę przekazać, dając szansę obrony.
Pojawia się wobec tego kolejne pytanie: po co wobec tego nagłaśniane są różne wydarzenia, które najczęściej mijają się z prawdą, a które mają nasz naród upokorzyć?
Działania takie to nie jest wynik bezinteresownej dociekliwości dziennikarzy, jest to fragment dość poważnych akcji przekraczających granice Polski. Afery antypolskie nagłaśniane są medialne nie dla nas, ale nade wszystko dla za granicy.
Przebywając za granicą można zobaczyć, jak cały mechanizm wygląda: oto ukazują się w różnych mediach artykuły bądź programy np. przeciwko Radiu Maryja (artykuł pochodzi jeszcze z czasu gdy Radio Maryja ukrywało swój filosemityzm a o. Tadeusz Rydzyk nie pozował do sesji zdjęciowych z żydowskimi lobbystami z tymczasowego państwa położonego w Palestynie. Redakcja W-P), w których zarzuty pod adresem Radia są szyte tak grubymi nićmi, że każdy rozsądny Polak gołym okiem widzi manipulację. Polak w Polsce widzi, ale co widzi i co rozumie Niemiec, Belg czy Francuz, który rano czyta Süddeutsche Zeitung, La libre Belgique lub Le Figaro, a w których to pismach znalazł się artykuł o Radiu Maryja z powołaniem się na polską prasę?
A takich artykułów pojawiają się w prasie zagranicznej nie dziesiątki, ale setki. Dla czytelnika zagranicznego owe grube nici manipulacji stają się już niewidzialne, przyjmuje wszystko za dobrą monetę, a więc utwierdzony zostaje w złym nastawieniu do Radia Maryja, a także do Polaków. Media zachodnie bardzo często utrwalają obraz Polaka jako klerofaszysty i antysemity, ponieważ jedynym źródłem ich informacji są niektóre media w Polsce. Z kolei media w Polsce, świadome swej siły, preparują materiały antypolskie na użytek odbiorcy zagranicznego. W ten sposób koło się zamyka, Polacy są osaczeni, znajdują się w niewidzialnej pętli mediów.
Jaki jest jednak cel takiego osaczania?
Chodzi o to, żeby naród upokorzyć do tego stopnia, aby nie miał siły walczyć o swoje prawa, aby zgodził się na stopniową kolonizację własnego kraju, aby za granicą godził się na przyjmowanie wyłącznie drugorzędnej pracy, aby w przekonaniu, że jest winny i że jest nikim, zgodził się na niewolę.
A właśnie na to, jako Polacy, nie możemy się zgodzić. Bo mamy prawo i do własnej ojczyzny i do narodowej godności. To nie tylko prawo, to nasz obowiązek: znać prawdę, nie dać sobą poniewierać i z dumą podnosić głowę.
Prof. dr hab. Piotr Jaroszyński, Rodzina Polska, 2001-07-30
Źródło: http://web.archive.org/web/20071031014523/http://www.rodzinapolska.pl/antypol/archiwum/2001/35_1.htm
——————————————————————————–
[1] Zob. „Okupacja i ruch oporu w dzienniku Hansa Franka 1939-1945”, Warszawa 1970, t. 2, s. 451, 454, 455, 478, 521.
[2] O. Skorzeny, Nieznana wojna, tłum. A. Nieuważny, Warszawa 1999, s. 43.
