Infekcję potwierdzono we wtorek u 35-letniej kobiety i 46-letniego mężczyzny, którzy pracują w amerykańskiej bazie wojskowej w atolu Kwajalein. Oboje przybyli tam bezpośrednim wojskowym lotem z Honolulu.

Zakażeni nie mają objawów, a po przylocie zostali odizolowani. Nie ma szans na rozprzestrzenienie wirusa w społeczności i nie jest konieczne wprowadzanie żadnych restrykcji w przemieszczaniu się – zapewniły władze Wysp Marshalla.

Zapasy jedzenia i lekarstw

Urzędnicy wezwali mieszkańców do zachowania czujności. Zaznaczyli, że nie ma potrzeby robienia zakupów w panice, ale doradzili utrzymywanie zapasów jedzenia i lekarstw na 2-4 tygodnie.

The #MarshallIslands, one of the last few places in the world untouched by #Covid19, has recorded its first two positive case of the virus. pic.twitter.com/0frISnyBhr

— Jeyaram Anojan (@AnojanJeyaram) October 29, 2020

Wyspy Marshalla zamknęły granice w marcu, by nie dopuścić do przywleczenia koronawirusa na swoje terytorium. W czerwcu władze nieco złagodziły restrykcje i zezwoliły na przyjazd pracownikom amerykańskiej bazy, pod warunkiem przejścia trzytygodniowej kwarantanny na jej terenie.

Licząca 55 tys. mieszkańców republika składa się z ponad tysiąca wysp. Była jak dotąd jednym z nielicznych krajów bez potwierdzonych infekcji. W regionie za wolne od koronawirusa wciąż uznawane są Kiribati, Mikronezja, Nauru, Palau, Samoa, Tonga, Tuvalu i Vanuatu – wynika z danych BBC.

Koronawirus na Wyspach Salomona

Na początku października z listy krajów wolnych od koronawirusa wypadły Wyspy Salomona. Premier Manasseh Sogavare powiedział w telewizyjnym przemówieniu do narodu, że student, który niedawno przybył z Filipin lotem repatriacyjnym z 96 pasażerami, uzyskał pozytywny wynik testu na koronawirusa.

– Boli mnie, gdy mówię, że straciliśmy status kraju wolnego od Covid-19 pomimo naszych wspólnych wysiłków, aby zapobiec przedostaniu się pandemii do naszego kraju – powiedział w sobotę Sogavare.

Premier wezwał 600 tys. mieszkańców archipelagu do zachowania spokoju i wyjaśnił, że śledzenie przypadków kontaktu z osobami zakażonymi zostało aktywowane, jak również inne środki zapobiegające rozprzestrzenianiu się wirusa. Powiedział też, że wprowadzanie lockdawnu nie jest konieczne .

dk/ PAP, polsatnews.pl

Czytaj więcej

Przykładem opisu stanu polskich przedsiębiorstw w czasach pandemii COVID-19 może być poniższy raport NBP.

Z lipcowego Szybkiego Monitoringu NBP wynika, że pandemia COVID-19 i towarzyszący jej wstrząs administracyjny (m.in. czasowy lockdown znacznej części gospodarki) doprowadziły do tego, że w II kwartale ocena bieżącej sytuacji przedsiębiorców gwałtownie pogorszyła się i jest najniższa od momentu przystąpienia Polski do UE.

Jak zaznaczono w raporcie NBP, wpływ pandemii COVID-19 na ocenę sytuacji bieżącej charakteryzował się dużym zróżnicowaniem – zarówno pomiędzy branżami, jak i przedsiębiorstwami, spośród których aż 68 proc. nadal uważa swoją sytuację za dobrą albo bardzo dobrą. Z ankiety prowadzonej wśród firm w okresie od lutego do czerwca br. wynika, że w II kwartale pogorszyła się deklarowana ocena płynności przedsiębiorstw oraz zdolność do terminowej obsługi zadłużenia. Jednocześnie większość ankietowanych przez bank centralny przedsiębiorców przewidywała dość szybki powrót do sytuacji sprzed wybuchu pandemii, choć w niektórych obszarach może być on trudniejszy.(…) Według opinii respondentów – ok. 2/3 przedsiębiorstw deklaruje odzyskanie kondycji przedkryzysowej w przeciągu co najwyżej 2-3 kwartałów, a w sumie niemal 80 proc. w czasie nie dłuższym niż rok (…).

Pamiętajmy jednak, że powyższe dane odnosiły się do sytuacji z wiosny i pierwszej „fali” epidemii i dziś, w obliczu nowych restrykcji i ograniczeń wprowadzanych przez rząd, ocena sytuacji przez część przedsiębiorców mogłaby być inna.

Niemniej jednak, żeby łatwiej zrozumieć, jak radzą sobie firmy i jaka jest ich kondycja, warto przypomnieć najważniejsze terminy i ich definicje, które odnoszą się do funkcjonowania przedsiębiorstw. W poniższym artykule omawiamy takie pojęcia jak: przedsiębiorstwo – jego kapitał i majątek, sprawozdanie finansowe oraz mierniki kondycji finansowej przedsiębiorstwa.

Czym jest przedsiębiorstwo?

Kodeks cywilny definiuje przedsiębiorstwo jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

5.koncesje, licencje i zezwolenia,

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej,

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

8. tajemnice przedsiębiorstwa,

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Cel działalności gospodarczej przedsiębiorstwa, począwszy od zysku księgowego do maksymalizacji wartości wszystkich interesariuszy, ewoluował wraz ze zmianami wiedzy ogólnej, zmieniających się światopoglądów czy też rozwoju demokracji. We współczesnych finansach przyjmuje się, że głównym celem działalności przedsiębiorstwa jest pomnażanie bogactwa właścicieli, który jest realizowany poprzez maksymalizację wartości przedsiębiorstwa. Osiąganie głównego celu przedsiębiorstwa możliwe jest dzięki wypełnieniu celów cząstkowych, wzajemnie powiązanych, tworzących hierarchiczną siatkę celów firmy zaprezentowaną w tabeli 1.

Istnieje wiele kryteriów dokonywania podziału przedsiębiorstw uwzględniających ich wielkość, rodzaj działalności, formę własności przedsiębiorstwa czy formę prawną. Powszechnie stosowaną klasyfikację przedsiębiorstw zaprezentowano na rysunku 1 (w załączeniu).

Najbardziej rozbudowaną oraz rozwiniętą formą prawną przedsiębiorstw jest spółka akcyjna należąca do najczęściej wybieranych form prawnych przedsiębiorstw działających na dużą skalę. Minimalny kapitał zakładowy spółki akcyjnej wynosi 100000 zł, a cena jednej akcji nie może być niższa niż 1 gr. Spółka akcyjna jest zobowiązana do powołania rady nadzorczej oraz zarządu reprezentującego spółkę na zewnątrz oraz prowadzącego jej interesy. Kapitał zakładowy spółki powstaje z wkładów założycieli, którzy w ten sposób stają się współwłaścicielami przedsiębiorstwa w formie posiadania pakietu akcji spółki. Kapitał akcyjny może zostać podniesiony w dalszej działalności przedsiębiorstwa poprzez dodatkową emisję akcji skierowaną do dotychczasowych akcjonariuszy lub przeznaczoną do publicznej oferty. Właścicielem akcji może być zarówno osoba fizyczna jak i prawna. Akcjonariusze, w zależności od zysku wypracowanego przez przedsiębiorstwo, posiadają prawo do dywidendy.

Kapitał w firmie

Kapitał w przedsiębiorstwie można scharakteryzować według różnych kryteriów. Jednym z nich jest źródło jego pozyskiwania. Kapitał ogółem dzieli się na własny i obcy. Do kapitałów własnych zalicza się:

· kapitał podstawowy, inaczej nazywany zakładowym,

· kapitał zapasowy,

· kapitał z aktualizacji wyceny,

· kapitał rezerwowy.

Kapitał własny w spółce akcyjnej stanowią środki wniesione przez właścicieli oraz wypracowane w trakcie działalności przedsiębiorstwa. Do najważniejszych funkcji kapitału własnego zaliczają się następujące:

· założycielska – kapitał własny stanowi podstawę spółki akcyjnej i jest niezbędny do zarejestrowania działalności,

· pomiarowa – na podstawie wysokości wpłaty na kapitał zakładowy dokonuje się podziału wypłacanej dywidendy,

· gwarancyjna – kapitał własny jest zabezpieczeniem dla wierzycieli spółki, ponieważ w przypadku upadłości są oni spłacani przed właścicielami,

· finansowa – kapitał własny zapewnia środki finansujące działalność i pozwala na zwiększenie jej skali,

· reprezentacyjna – wysokość kapitału własnego świadczy o pozycji, skali działalności przedsiębiorstwa i kondycji finansowej,

· wyrównawcza – rezerwy utworzone w ramach kapitału własnego są wykorzystywane do pokrywania strat i wypłaty dywidendy.

Należy podkreślić bezpieczeństwo i stabilność, jakie zapewnia kapitał własny. Jest on wniesiony do spółki na czas nieokreślony, czyli bezterminowy. Stanowi gwarancję dla wierzycieli, ponieważ to oni są zaspokajani w pierwszej kolejności w przypadku bankructwa.

Kapitał obcy to kapitał pozyskiwany tylko i wyłącznie na zewnątrz firmy. Do źródeł pozyskiwania kapitału obcego zalicza się m.in. kredyty bankowe, leasing finansowy oraz wpływy z emisji papierów dłużnych. Do zalet finansowania pozyskiwanego od wierzycieli, określanego mianem kapitału obcego, zalicza się m.in.:

· zwiększenie własnych zdolności inwestycyjnych przedsiębiorstwa,

· korzystny wpływ na rentowność kapitału własnego, przez zakwalifikowanie do kosztów podatkowych obciążeń wynikających z obsługi długu pomniejszających podstawę opodatkowania.

Aktywa przedsiębiorstwa

Majątek firmy dzieli się na aktywa trwałe i obrotowe. Zgodnie art. 3 pkt. 1 ustawy o rachunkowości środki trwałe to zdatne do użytku, kontrolowane przez jednostkę, przeznaczone na potrzeby jednostki rzeczowe aktywa trwałe, których okres użytkowania określa się na dłużej niż rok. Przez aktywa obrotowe rozumie się środki majątku przeznaczone do wykorzystania lub sprzedaży w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego. Tym samym, do aktywów trwałych zalicza się:

· wartości niematerialne i prawne, np. licencje, znaki towarowe, prawa do patentów,

· rzeczowe aktywa trwałe, np. budynki, budowle, grunty, środki transportu, maszyny i urządzenia techniczne,

· inwestycje długoterminowe, np. nabyte obce długoterminowe papiery wartościowe, nieruchomości i grunty nabyte nie na własne potrzeby, a z zamiarem późniejszej odsprzedaży z korzyścią ekonomiczną,

· należności długoterminowe,

· długoterminowe rozliczenia międzyokresowe, np. aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego.

Z kolei wśród aktywów obrotowych wymienia się:

· zapasy (w tym materiały), wyroby gotowe, półprodukty, towary,

· inwestycje krótkoterminowe, np. krótkoterminowe papiery wartościowe, udzielone krótkoterminowe pożyczki, środki pieniężne w kasie i na rachunkach bankowych,

· należności krótkoterminowe, np. z tytułu podatków i ubezpieczeń społecznych, dostaw i usług,

· krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe, np. ubezpieczenia majątkowe, podatki od nieruchomości, czynsze płacone z góry.

Zgodnie z praktyką firmy produkcyjne charakteryzują się zazwyczaj relatywnie dużym udziałem majątku trwałego w aktywach ogółem. W przedsiębiorstwach usługowych udział ten będzie najniższy, ponieważ swoją wartość opierają one na wypracowanej marce, rozpoznawalności oraz jakości świadczonych usług. W firmach handlowych udział aktywów trwałych w aktywach ogółem jest zależny od przyjętego modelu biznesowego. Korzystając z wynajętego magazynu i powierzchni sklepowej, mogą ograniczać zapotrzebowanie na majątek trwały. W firmach handlowych obserwuje się za to wysoki udział zapasów ze względu na zamrożenie kapitału w zaopatrzonych sklepach. Spółki mogą minimalizować wartość tych aktywów przez optymalizację wielkości i częstotliwości dostaw oraz wysyłek.

Sprawozdanie finansowe firmy

Sprawozdanie finansowe jest usystematyzowanym zbiorem danych finansowych. W Polsce sprawozdania są tworzone według ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 roku. Wszystkie jednostki gospodarcze, które prowadzą księgi rachunkowe, są zobligowane do tworzenia uproszczonych sprawozdań finansowych, w których skład wchodzą: bilans, rachunek zysków i strat oraz informacja dodatkowa, stanowiąca uzupełnienie sprawozdania finansowego. Dodatkowo sprawozdanie jednostek określonych w art. 64 ust. 1 ustawy o rachunkowości obejmuje: zestawienie zmian w kapitale bądź funduszu własnym (w przypadku funduszy inwestycyjnych – zestawienie zmian w aktywach netto) oraz rachunek przepływów pieniężnych.

Bilans

Bilans określany jest jako jeden z podstawowych dokumentów sprawozdawczych. Sporządzany jest na dany dzień, w języku polskim i w obowiązującej walucie. Bilans zamknięcia poprzedniego okresu jest bilansem otwarcia kolejnego. Przedstawia się go w formie tabeli z podziałem na aktywa, czyli składniki majątku oraz pasywa, czyli źródła finansowania tego majątku. Suma aktywów musi być równa sumie pasywów. Uproszczony wzór bilansu zgodny z ustawą o rachunkowości przedstawia tabela 2 (w załączeniu).

Zazwyczaj obok siebie prezentuje się wartości na ostatni dzień danego roku oraz roku poprzedniego. Za rok obrotowy przyjętych jest kolejnych i pełnych 12 miesięcy, przez co w większości przypadków rok obrotowy pokrywa się z kalendarzowym. Przez aktywa rozumie się zasoby, które: są wynikiem zdarzeń przeszłych, podlegają kontroli jednostki, przyniosą korzyści ekonomiczne w przyszłości. Uporządkowuje się je według kryterium zapadalności, tzn. od najtrudniej do najłatwiej zamienialnych na gotówkę i jej ekwiwalenty. Z tego względu najwyżej prezentowane są aktywa trwałe, tj. środki trwałe czy wartości niematerialne i prawne. Poniżej wykazuje się składniki obrotowe, do których zalicza się m.in. zapasy, należności krótkoterminowe czy środki pieniężne. Ich cykl obrotowy nie przekracza roku. Z zasady aktywa wycenia się według ceny nabycia lub kosztów wytworzenia.

Pasywa w podstawowym ujęciu klasyfikuje się jako kapitał własny lub zobowiązania i rezerwy na zobowiązania. Są uporządkowane według okresu wymagalności, tzn. od trwale pozostających w przedsiębiorstwie kapitałów własnych do zobowiązań krótkoterminowych o najpilniejszym terminie zwrotu.

Rachunek zysków i strat

Kolejnym istotnym elementem sprawozdania finansowego jest rachunek zysków i strat. Podstawowy układ zaprezentowano w tabeli 3 (w załączeniu).

Rachunek zysków i strat stanowi zestawienie kosztów i przychodów z działalności podstawowej, finansowej, pozostałej działalności operacyjnej oraz z tytułu podatku dochodowego za dany okres, dlatego ma charakter dynamiczny. Może być sporządzony w wersji porównawczej lub kalkulacyjnej. Niezależnie od wybranej wersji musi wykazywać tę samą wartość wyniku finansowego. Główną różnicę w tym zakresie stanowi ujęcie kosztów.

W ustawie o rachunkowości za przychody i zyski uznaje się uprawdopodobnione korzyści ekonomiczne oczekiwane w okresie sprawozdawczym, z wiarygodnie określoną wartością, zwiększające wartość aktywów lub pomniejszające zobowiązania, przez co doprowadzają do wzrostu kapitału własnego lub spadku jego niedoboru, jednak w inny sposób niż wniesienie środków przez właścicieli. Z kolei za koszty przyjmuje się uprawdopodobnione pomniejszenie korzyści ekonomicznych w okresie sprawozdawczym, z wiarygodnie określoną wartością, prowadzące do zmniejszenia wartości aktywów lub zwiększenia wartości zobowiązań, co skutkuje pomniejszeniem kapitału własnego lub zwiększeniem jego niedoboru w inny sposób niż wycofanie środków przez właścicieli. Analiza rachunku zysków i strat nie powinna ograniczać się do interpretacji pojedynczych wartości. Należy brać pod uwagę poszczególne składowe wyniku finansowego, szczególnie przychody i zrównane z nimi koszty.

Rachunek przepływów pieniężnych

Dokumentem odzwierciedlającym stan płynności finansowej przedsiębiorstwa jest rachunek przepływów pieniężnych, inaczej zwany „cash flows”. Tabela 4 przedstawia wzór rachunku przepływów pieniężnych ukazujący przepływy z działalności operacyjnej dwoma metodami, bezpośrednią i pośrednią.

Rachunek przepływów pieniężnych rejestruje faktyczne wpływy i wydatki gotówkowe przedsiębiorstwa w podziale na trzy rodzaje jego działalności, to znaczy: operacyjną, inwestycyjną oraz finansową.

Działalność operacyjna jest równoznaczna z podstawową działalnością przedsiębiorstwa. Do działalności inwestycyjnej zalicza się kupno i sprzedaż aktywów trwałych oraz krótkoterminowych aktywów finansowych. Dodatkowo dolicza się wszelkie pieniężne koszty i przychody z nimi związane. Przez finansową działalność rozumie się pozyskanie lub stratę źródeł finansowania wraz ze związanymi z nimi pieniężnymi korzyściami i kosztami. Istnieją dwa sposoby prezentacji danych z działalności operacyjnej. Metoda bezpośrednia jest różnicą faktycznych, zaistniałych wpływów i wydatków, czyli ustalonych w myśl zasady kasowej. Natomiast punktem wyjścia w metodzie pośredniej jest wynik finansowy ustalony wcześniej według zasady memoriałowej, następnie jest on skorygowany o operacje gospodarcze o charakterze niepieniężnym i o operacje niezaliczane do działalności operacyjnej. Do najczęstszych korekt zalicza się: amortyzację, wynik z tytułu różnic kursowych, dywidendy uzyskane od innych spółek, wynik na działalności inwestycyjnej, zmiany stanu rezerw, zapasów, należności, rozliczeń międzyokresowych i zobowiązań krótkoterminowych, z wyłączeniem kredytów i pożyczek.

W wyniku obliczeń otrzymuje się przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej. Bez względu na wybraną metodę, wynik powinien być taki sam. Następnie powinna zostać obliczona różnica wpływów i wydatków z działalności inwestycyjnej oraz finansowej. W konsekwencji otrzymuje się całkowite przepływy pieniężne netto oraz środki pieniężne na koniec okresu.

Zestawienie zmian w kapitale własnym i informacja dodatkowa

Zestawienie zmian w kapitale własnym to informacje na temat zmian poszczególnych składowych funduszu własnego. Dotyczy obecnego oraz minionego roku obrotowego. W tym dokumencie ujmowane są takie zdarzenia jak wyniki aktualizacji aktywów, korekty błędów czy tworzone rezerwy. Informacja dodatkowa jest uzupełnieniem sprawozdania finansowego. Zawiera kluczowe dane oraz wszelkiego rodzaju sprostowania i wyjaśnienia. Dokument obejmuje wstęp do sprawozdania finansowego, w którym opisuje przyjętą politykę rachunkowości oraz metody sporządzania sprawozdania finansowego i wyceny składowych, dodatkowo określa zakres i długość trwania roku obrotowego. Ponadto zawiera noty, czyli objaśnienia dla lepszego zrozumienia składowych sprawozdania, informacje na temat pracowników i organów spółki oraz zaproponowany podział zysku lub pokrycia straty.

Źródło informacji: Serwis Samorządowy PAP

Przykładem opisu stanu polskich przedsiębiorstw w czasach pandemii COVID-19 może być poniższy raport NBP.

Z lipcowego Szybkiego Monitoringu NBP wynika, że pandemia COVID-19 i towarzyszący jej wstrząs administracyjny (m.in. czasowy lockdown znacznej części gospodarki) doprowadziły do tego, że w II kwartale ocena bieżącej sytuacji przedsiębiorców gwałtownie pogorszyła się i jest najniższa od momentu przystąpienia Polski do UE.

Jak zaznaczono w raporcie NBP, wpływ pandemii COVID-19 na ocenę sytuacji bieżącej charakteryzował się dużym zróżnicowaniem – zarówno pomiędzy branżami, jak i przedsiębiorstwami, spośród których aż 68 proc. nadal uważa swoją sytuację za dobrą albo bardzo dobrą. Z ankiety prowadzonej wśród firm w okresie od lutego do czerwca br. wynika, że w II kwartale pogorszyła się deklarowana ocena płynności przedsiębiorstw oraz zdolność do terminowej obsługi zadłużenia. Jednocześnie większość ankietowanych przez bank centralny przedsiębiorców przewidywała dość szybki powrót do sytuacji sprzed wybuchu pandemii, choć w niektórych obszarach może być on trudniejszy.(…) Według opinii respondentów – ok. 2/3 przedsiębiorstw deklaruje odzyskanie kondycji przedkryzysowej w przeciągu co najwyżej 2-3 kwartałów, a w sumie niemal 80 proc. w czasie nie dłuższym niż rok (…).

Pamiętajmy jednak, że powyższe dane odnosiły się do sytuacji z wiosny i pierwszej „fali” epidemii i dziś, w obliczu nowych restrykcji i ograniczeń wprowadzanych przez rząd, ocena sytuacji przez część przedsiębiorców mogłaby być inna.

Niemniej jednak, żeby łatwiej zrozumieć, jak radzą sobie firmy i jaka jest ich kondycja, warto przypomnieć najważniejsze terminy i ich definicje, które odnoszą się do funkcjonowania przedsiębiorstw. W poniższym artykule omawiamy takie pojęcia jak: przedsiębiorstwo – jego kapitał i majątek, sprawozdanie finansowe oraz mierniki kondycji finansowej przedsiębiorstwa.

Czym jest przedsiębiorstwo?

Kodeks cywilny definiuje przedsiębiorstwo jako zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

5.koncesje, licencje i zezwolenia,

6. patenty i inne prawa własności przemysłowej,

7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

8. tajemnice przedsiębiorstwa,

9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Cel działalności gospodarczej przedsiębiorstwa, począwszy od zysku księgowego do maksymalizacji wartości wszystkich interesariuszy, ewoluował wraz ze zmianami wiedzy ogólnej, zmieniających się światopoglądów czy też rozwoju demokracji. We współczesnych finansach przyjmuje się, że głównym celem działalności przedsiębiorstwa jest pomnażanie bogactwa właścicieli, który jest realizowany poprzez maksymalizację wartości przedsiębiorstwa. Osiąganie głównego celu przedsiębiorstwa możliwe jest dzięki wypełnieniu celów cząstkowych, wzajemnie powiązanych, tworzących hierarchiczną siatkę celów firmy zaprezentowaną w tabeli 1.

Istnieje wiele kryteriów dokonywania podziału przedsiębiorstw uwzględniających ich wielkość, rodzaj działalności, formę własności przedsiębiorstwa czy formę prawną. Powszechnie stosowaną klasyfikację przedsiębiorstw zaprezentowano na rysunku 1.

Najbardziej rozbudowaną oraz rozwiniętą formą prawną przedsiębiorstw jest spółka akcyjna należąca do najczęściej wybieranych form prawnych przedsiębiorstw działających na dużą skalę. Minimalny kapitał zakładowy spółki akcyjnej wynosi 100000 zł, a cena jednej akcji nie może być niższa niż 1 gr. Spółka akcyjna jest zobowiązana do powołania rady nadzorczej oraz zarządu reprezentującego spółkę na zewnątrz oraz prowadzącego jej interesy. Kapitał zakładowy spółki powstaje z wkładów założycieli, którzy w ten sposób stają się współwłaścicielami przedsiębiorstwa w formie posiadania pakietu akcji spółki. Kapitał akcyjny może zostać podniesiony w dalszej działalności przedsiębiorstwa poprzez dodatkową emisję akcji skierowaną do dotychczasowych akcjonariuszy lub przeznaczoną do publicznej oferty. Właścicielem akcji może być zarówno osoba fizyczna jak i prawna. Akcjonariusze, w zależności od zysku wypracowanego przez przedsiębiorstwo, posiadają prawo do dywidendy.

Kapitał w firmie

Kapitał w przedsiębiorstwie można scharakteryzować według różnych kryteriów. Jednym z nich jest źródło jego pozyskiwania. Kapitał ogółem dzieli się na własny i obcy. Do kapitałów własnych zalicza się:

· kapitał podstawowy, inaczej nazywany zakładowym,

· kapitał zapasowy,

· kapitał z aktualizacji wyceny,

· kapitał rezerwowy.

Kapitał własny w spółce akcyjnej stanowią środki wniesione przez właścicieli oraz wypracowane w trakcie działalności przedsiębiorstwa. Do najważniejszych funkcji kapitału własnego zaliczają się następujące:

· założycielska – kapitał własny stanowi podstawę spółki akcyjnej i jest niezbędny do zarejestrowania działalności,

· pomiarowa – na podstawie wysokości wpłaty na kapitał zakładowy dokonuje się podziału wypłacanej dywidendy,

· gwarancyjna – kapitał własny jest zabezpieczeniem dla wierzycieli spółki, ponieważ w przypadku upadłości są oni spłacani przed właścicielami,

· finansowa – kapitał własny zapewnia środki finansujące działalność i pozwala na zwiększenie jej skali,

· reprezentacyjna – wysokość kapitału własnego świadczy o pozycji, skali działalności przedsiębiorstwa i kondycji finansowej,

· wyrównawcza – rezerwy utworzone w ramach kapitału własnego są wykorzystywane do pokrywania strat i wypłaty dywidendy.

Należy podkreślić bezpieczeństwo i stabilność, jakie zapewnia kapitał własny. Jest on wniesiony do spółki na czas nieokreślony, czyli bezterminowy. Stanowi gwarancję dla wierzycieli, ponieważ to oni są zaspokajani w pierwszej kolejności w przypadku bankructwa.

Kapitał obcy to kapitał pozyskiwany tylko i wyłącznie na zewnątrz firmy. Do źródeł pozyskiwania kapitału obcego zalicza się m.in. kredyty bankowe, leasing finansowy oraz wpływy z emisji papierów dłużnych. Do zalet finansowania pozyskiwanego od wierzycieli, określanego mianem kapitału obcego, zalicza się m.in.:

· zwiększenie własnych zdolności inwestycyjnych przedsiębiorstwa,

· korzystny wpływ na rentowność kapitału własnego, przez zakwalifikowanie do kosztów podatkowych obciążeń wynikających z obsługi długu pomniejszających podstawę opodatkowania.

Aktywa przedsiębiorstwa

Majątek firmy dzieli się na aktywa trwałe i obrotowe. Zgodnie art. 3 pkt. 1 ustawy o rachunkowości środki trwałe to zdatne do użytku, kontrolowane przez jednostkę, przeznaczone na potrzeby jednostki rzeczowe aktywa trwałe, których okres użytkowania określa się na dłużej niż rok. Przez aktywa obrotowe rozumie się środki majątku przeznaczone do wykorzystania lub sprzedaży w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego. Tym samym, do aktywów trwałych zalicza się:

· wartości niematerialne i prawne, np. licencje, znaki towarowe, prawa do patentów,

· rzeczowe aktywa trwałe, np. budynki, budowle, grunty, środki transportu, maszyny i urządzenia techniczne,

· inwestycje długoterminowe, np. nabyte obce długoterminowe papiery wartościowe, nieruchomości i grunty nabyte nie na własne potrzeby, a z zamiarem późniejszej odsprzedaży z korzyścią ekonomiczną,

· należności długoterminowe,

· długoterminowe rozliczenia międzyokresowe, np. aktywa z tytułu odroczonego podatku dochodowego.

Z kolei wśród aktywów obrotowych wymienia się:

· zapasy (w tym materiały), wyroby gotowe, półprodukty, towary,

· inwestycje krótkoterminowe, np. krótkoterminowe papiery wartościowe, udzielone krótkoterminowe pożyczki, środki pieniężne w kasie i na rachunkach bankowych,

· należności krótkoterminowe, np. z tytułu podatków i ubezpieczeń społecznych, dostaw i usług,

· krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe, np. ubezpieczenia majątkowe, podatki od nieruchomości, czynsze płacone z góry.

Zgodnie z praktyką firmy produkcyjne charakteryzują się zazwyczaj relatywnie dużym udziałem majątku trwałego w aktywach ogółem. W przedsiębiorstwach usługowych udział ten będzie najniższy, ponieważ swoją wartość opierają one na wypracowanej marce, rozpoznawalności oraz jakości świadczonych usług. W firmach handlowych udział aktywów trwałych w aktywach ogółem jest zależny od przyjętego modelu biznesowego. Korzystając z wynajętego magazynu i powierzchni sklepowej, mogą ograniczać zapotrzebowanie na majątek trwały. W firmach handlowych obserwuje się za to wysoki udział zapasów ze względu na zamrożenie kapitału w zaopatrzonych sklepach. Spółki mogą minimalizować wartość tych aktywów przez optymalizację wielkości i częstotliwości dostaw oraz wysyłek.

Sprawozdanie finansowe firmy

Sprawozdanie finansowe jest usystematyzowanym zbiorem danych finansowych. W Polsce sprawozdania są tworzone według ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 roku. Wszystkie jednostki gospodarcze, które prowadzą księgi rachunkowe, są zobligowane do tworzenia uproszczonych sprawozdań finansowych, w których skład wchodzą: bilans, rachunek zysków i strat oraz informacja dodatkowa, stanowiąca uzupełnienie sprawozdania finansowego. Dodatkowo sprawozdanie jednostek określonych w art. 64 ust. 1 ustawy o rachunkowości obejmuje: zestawienie zmian w kapitale bądź funduszu własnym (w przypadku funduszy inwestycyjnych – zestawienie zmian w aktywach netto) oraz rachunek przepływów pieniężnych.

Bilans

Bilans określany jest jako jeden z podstawowych dokumentów sprawozdawczych. Sporządzany jest na dany dzień, w języku polskim i w obowiązującej walucie. Bilans zamknięcia poprzedniego okresu jest bilansem otwarcia kolejnego. Przedstawia się go w formie tabeli z podziałem na aktywa, czyli składniki majątku oraz pasywa, czyli źródła finansowania tego majątku. Suma aktywów musi być równa sumie pasywów. Uproszczony wzór bilansu zgodny z ustawą o rachunkowości przedstawia tabela 2.

azwyczaj obok siebie prezentuje się wartości na ostatni dzień danego roku oraz roku poprzedniego. Za rok obrotowy przyjętych jest kolejnych i pełnych 12 miesięcy, przez co w większości przypadków rok obrotowy pokrywa się z kalendarzowym. Przez aktywa rozumie się zasoby, które: są wynikiem zdarzeń przeszłych, podlegają kontroli jednostki, przyniosą korzyści ekonomiczne w przyszłości. Uporządkowuje się je według kryterium zapadalności, tzn. od najtrudniej do najłatwiej zamienialnych na gotówkę i jej ekwiwalenty. Z tego względu najwyżej prezentowane są aktywa trwałe, tj. środki trwałe czy wartości niematerialne i prawne. Poniżej wykazuje się składniki obrotowe, do których zalicza się m.in. zapasy, należności krótkoterminowe czy środki pieniężne. Ich cykl obrotowy nie przekracza roku. Z zasady aktywa wycenia się według ceny nabycia lub kosztów wytworzenia.

Pasywa w podstawowym ujęciu klasyfikuje się jako kapitał własny lub zobowiązania i rezerwy na zobowiązania. Są uporządkowane według okresu wymagalności, tzn. od trwale pozostających w przedsiębiorstwie kapitałów własnych do zobowiązań krótkoterminowych o najpilniejszym terminie zwrotu.

Rachunek zysków i strat

Kolejnym istotnym elementem sprawozdania finansowego jest rachunek zysków i strat. Podstawowy układ zaprezentowano w tabeli 3.

Rachunek zysków i strat stanowi zestawienie kosztów i przychodów z działalności podstawowej, finansowej, pozostałej działalności operacyjnej oraz z tytułu podatku dochodowego za dany okres, dlatego ma charakter dynamiczny. Może być sporządzony w wersji porównawczej lub kalkulacyjnej. Niezależnie od wybranej wersji musi wykazywać tę samą wartość wyniku finansowego. Główną różnicę w tym zakresie stanowi ujęcie kosztów.

W ustawie o rachunkowości za przychody i zyski uznaje się uprawdopodobnione korzyści ekonomiczne oczekiwane w okresie sprawozdawczym, z wiarygodnie określoną wartością, zwiększające wartość aktywów lub pomniejszające zobowiązania, przez co doprowadzają do wzrostu kapitału własnego lub spadku jego niedoboru, jednak w inny sposób niż wniesienie środków przez właścicieli. Z kolei za koszty przyjmuje się uprawdopodobnione pomniejszenie korzyści ekonomicznych w okresie sprawozdawczym, z wiarygodnie określoną wartością, prowadzące do zmniejszenia wartości aktywów lub zwiększenia wartości zobowiązań, co skutkuje pomniejszeniem kapitału własnego lub zwiększeniem jego niedoboru w inny sposób niż wycofanie środków przez właścicieli. Analiza rachunku zysków i strat nie powinna ograniczać się do interpretacji pojedynczych wartości. Należy brać pod uwagę poszczególne składowe wyniku finansowego, szczególnie przychody i zrównane z nimi koszty.

Rachunek przepływów pieniężnych

Dokumentem odzwierciedlającym stan płynności finansowej przedsiębiorstwa jest rachunek przepływów pieniężnych, inaczej zwany „cash flows”. Tabela 4 przedstawia wzór rachunku przepływów pieniężnych ukazujący przepływy z działalności operacyjnej dwoma metodami, bezpośrednią i pośrednią.

Rachunek przepływów pieniężnych rejestruje faktyczne wpływy i wydatki gotówkowe przedsiębiorstwa w podziale na trzy rodzaje jego działalności, to znaczy: operacyjną, inwestycyjną oraz finansową.

Działalność operacyjna jest równoznaczna z podstawową działalnością przedsiębiorstwa. Do działalności inwestycyjnej zalicza się kupno i sprzedaż aktywów trwałych oraz krótkoterminowych aktywów finansowych. Dodatkowo dolicza się wszelkie pieniężne koszty i przychody z nimi związane. Przez finansową działalność rozumie się pozyskanie lub stratę źródeł finansowania wraz ze związanymi z nimi pieniężnymi korzyściami i kosztami. Istnieją dwa sposoby prezentacji danych z działalności operacyjnej. Metoda bezpośrednia jest różnicą faktycznych, zaistniałych wpływów i wydatków, czyli ustalonych w myśl zasady kasowej. Natomiast punktem wyjścia w metodzie pośredniej jest wynik finansowy ustalony wcześniej według zasady memoriałowej, następnie jest on skorygowany o operacje gospodarcze o charakterze niepieniężnym i o operacje niezaliczane do działalności operacyjnej. Do najczęstszych korekt zalicza się: amortyzację, wynik z tytułu różnic kursowych, dywidendy uzyskane od innych spółek, wynik na działalności inwestycyjnej, zmiany stanu rezerw, zapasów, należności, rozliczeń międzyokresowych i zobowiązań krótkoterminowych, z wyłączeniem kredytów i pożyczek.

W wyniku obliczeń otrzymuje się przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej. Bez względu na wybraną metodę, wynik powinien być taki sam. Następnie powinna zostać obliczona różnica wpływów i wydatków z działalności inwestycyjnej oraz finansowej. W konsekwencji otrzymuje się całkowite przepływy pieniężne netto oraz środki pieniężne na koniec okresu.

Zestawienie zmian w kapitale własnym i informacja dodatkowa

Zestawienie zmian w kapitale własnym to informacje na temat zmian poszczególnych składowych funduszu własnego. Dotyczy obecnego oraz minionego roku obrotowego. W tym dokumencie ujmowane są takie zdarzenia jak wyniki aktualizacji aktywów, korekty błędów czy tworzone rezerwy. Informacja dodatkowa jest uzupełnieniem sprawozdania finansowego. Zawiera kluczowe dane oraz wszelkiego rodzaju sprostowania i wyjaśnienia. Dokument obejmuje wstęp do sprawozdania finansowego, w którym opisuje przyjętą politykę rachunkowości oraz metody sporządzania sprawozdania finansowego i wyceny składowych, dodatkowo określa zakres i długość trwania roku obrotowego. Ponadto zawiera noty, czyli objaśnienia dla lepszego zrozumienia składowych sprawozdania, informacje na temat pracowników i organów spółki oraz zaproponowany podział zysku lub pokrycia straty.

Źródło informacji: Serwis Samorządowy PAP

W październiku jabłka cieszyły się największą popularnością pośród wszystkich owoców. Spożywało je 89% Polaków, w tym przynajmniej 4-5 razy w tygodniu przez 28% badanych. Na drugim miejscu śliwki (57%), na trzecim miesiącu w badaniu pojawiły się gruszki (52%). W porównaniu do września spadła popularność wielu owoców, co ma związek z kończącym się sezonem letnim.

„Wyjątek stanowi minikiwi, spożywało je 11% respondentów” – mówi Agata Zadrożna, ekspert Kantar.

Top trzy wśród warzyw to ziemniaki (98%), pomidory (95%) oraz cebula (89%). Przy czym odpowiednio 19%, 16% i 6% respondentów spożywało je codziennie. W październiku na stołach Polaków pojawiały się także ogórki (87%), marchew (87%), papryka (63%) oraz kapusta (62%). Rzadziej jedzone są kalafior (52%), pieczarki (51%) oraz brokuły (38%). Odnotowano spadek spożycia większości warzyw, z wyjątkiem ziemniaków, pomidorów, oraz marchwi, których to poziom spożycia nie zmienił się.

Jedynie pieczarki odnotowały wzrost spożycia. Ten ewenement wyjaśnili sami producenci.

„Grzyby nie przeprowadzają fotosyntezy, dlatego pieczarki i boczniaki nie są produktami sezonowymi. W środku zimy nie różnią się niczym od pieczarek kupionych latem czy wiosną. Ich jakość i walory odżywcze zawsze pozostają na tym samym, bardzo wysokim poziomie. Co trzecia pieczarka na europejskich stołach pochodzi z Polski” – mówił Maciej Spychał ze Stowarzyszenia Branży Grzybów Uprawnych.

Wskaźnik „Wczoraj na talerzu”

Dietetycy zalecają, aby warzywa i owoce stanowiły co najmniej połowę tego, co zjadamy w ciągu dnia.

40% badanych jadło warzywa i owoce w 4-5 posiłkach, a 16% w każdym z 6 posiłków w ciągu dnia (wliczając przekąski między posiłkami). Zdecydowanie mniej optymistyczne są dane obrazujące w ilu posiłkach w ciągu dnia warzywa i owoce stanowią co najmniej połowę. 29% Polaków nie je takich posiłków.

Na podstawie deklaracji dotyczących posiłków z dnia poprzedzającego badanie widoczne jest, że jedynie 15% Polaków odżywiało się zgodnie z zaleceniami dietetyków, jeśli chodzi o spożywanie właściwej ilości warzyw i owoców. Wskaźnik „Wczoraj na talerzu” przyjmuje w ich przypadku bardzo wysoki poziom.

Natomiast 32% badanych odżywiało się nieco gorzej, ale warzywa i owoce na ogół są składnikiem ich posiłków, a w części jest ich co najmniej połowa. Zbyt ubogą dietę w warzywa i owoce ma 53% Polaków, przy czym u 40% jednak pojawiały się one w przynajmniej połowie posiłków (choć za mało). 13% badanych jadło bardzo mało warzyw i owoców, a czasem nie jadło ich wcale.

Przeciętna wartość wskaźnika wynosiła 46,2 pkt., czyli była na średnim poziomie. Wartość wskaźnika w porównaniu do września spadła o 1,3 p. proc.

Pełen raport na stronie: https://bit.ly/3jEyiFK

Więcej na temat ulubionych przetworów Polaków na: https://bit.ly/35JgKn1

„Narodowe badania konsumpcji warzyw i owoców” realizowane są przez KANTAR dla Krajowego Związku Grup Producentów Owoców i Warzyw. Projekt realizowany jest we współpracy z agencją INSPIRE smarter branding.

Zadanie finansowane jest ze środków Funduszu Promocji Owoców i Warzyw.

Patronat honorowy: Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

#NBKWiO #KZGPOiW #WczorajnaTalerzu #PołowaTegoCoJemy

Źródło informacji: Krajowy Związek Grup Producentów Owoców i Warzyw

Respondenci uważają, że lepiej jest jeść świeże warzywa i owoce, ale zimą, gdy te są mniej dostępne, chętnie zastępują je przetworami. Deklarujemy, że chętnie próbujemy nowości, jednak jedzone są przede wszystkim przetwory bardzo standardowe: kiszone ogórki, kapusta, dżem, powidła. Chętnie wykorzystujemy w kuchni warzywa w puszkach (pomidory, groszek, kukurydzę), gdyż znacznie skraca to czas przygotowywania posiłków.

„Duża grupa osób jada takie same przetwory przez cały rok, niezależnie od dostępności produktów sezonowych. Na przeciwnym biegunie są osoby przywiązujące dużą wagę do tego, co jedzą. Dostosowują swój jadłospis do sezonu, poszukują przetworów, stosują mniej półproduktów” – mówi Agata Zadrożna, ekspert Kantar.

Co sprzyja, a co przeszkadza w spożywaniu przetworów?

Spożyciu przetworów sprzyja moda na naturalny styl życia przejawiająca się samodzielnym gotowaniem w domu od podstaw, a także coraz częstszym uprawianiem warzyw i owoców. Konsumenci coraz bardziej zwracają uwagę na skład i pochodzenie produktów. Szukają produktów, w tym także przetworów, eko. Wracają do przetworów, jakie przygotowywały nasze babcie np. kompotów.

Epidemia koronawirusa i wiążący się z nią lockdown sprawiły, że część osób zaczęła myśleć o przetworach w kontekście zapasów i bezpieczeństwa swojej rodziny. Na samodzielne przygotowanie przetworów decydowały się osoby, które od dawna albo nawet nigdy tego nie robiły.

Jak zwiększyć zainteresowanie przetworami?

Warto promować powrót do sezonowości w żywieniu. Można tu nawiązać do zalet krajowych warzyw i owoców, które dostrzegane są przez konsumentów: lepszy smak, brak konieczności dalekiego transportu.

„Sądzimy nawet, że sezonowe polskie warzywa i owoce, pochodzące z pewnego źródła, zamknięte w szkle, są bardziej wartościowe od wielu warzyw i owoców dostępnych zimą, na przykład od sprowadzanych z daleka” – mówi Urszula Krassowska, dyrektor zarządzająca Public Division w Kantar Polska.

Przetwory warto pokazywać jako sposób na szybkie i łatwe przygotowanie każdego posiłku albo możliwość jego uatrakcyjnienia bez dodatkowej pracy. Przetwory warzywne najłatwiej wprowadzić do kolacji i obiadu. Przetwory owocowe jako przekąska pomiędzy posiłkami, na drugie śniadanie i na podwieczorek.

Ludziom trzeba pokazać, jak mogą wykorzystać w kuchni przetwory. Dostarczyć im zarówno przepisów z wykorzystaniem przetworów, jak i pomysłów, kiedy podać przetwory.

Konieczna jest zmiana wizerunku przetworów, które kojarzą się z czymś nudnym, bardzo zwyczajnym: z jednej strony w kierunku tradycji, natury, ekologii; z drugiej strony urozmaicenia, nowych smaków.

Producenci przetworów powinni wyjść naprzeciw oczekiwaniom konsumentów: ograniczając ilość soli i cukru w przetworach; dbając o ekologiczne i niemające negatywnego wpływu na zdrowie opakowania; proponując przetwory wyprodukowane w oparciu o tradycyjne receptury („domowe”).

„Badania pokazują potencjał rynku i konieczność edukowania na temat zachowania właściwości zdrowotnych przetworów, szerzej produktów innych niż świeże. Dziś nawet osoby dbające o odporność i jedzące więcej warzyw i owoców mają w tej kwestii wątpliwości” – mówi Witold Boguta, prezes KZGPOiW.

Pełen Raport na stronie https://bit.ly/35JgKn1.

Więcej na temat konsumpcji w październiku 2020 https://bit.ly/3jEyiFK.

„Narodowe badania konsumpcji warzyw i owoców” realizowane są przez KANTAR dla Krajowego Związku Grup Producentów Owoców i Warzyw. Projekt realizowany jest we współpracy z agencją INSPIRE smarter branding. Zadanie finansowane jest ze środków Funduszu Promocji Owoców i Warzyw. Projekt otrzymał patronat honorowy Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.

#NBKWiO #KZGPOiW #KupujŚwiadomie #PołowaTegoCoJemy

Źródło informacji: Krajowy Związek Grup Producentów Owoców i Warzyw

Polak, kapitan kontenerowca Maersk Launceston, który zderzył się we wtorek (27 października) z jednostką greckiej marynarki wojennej, został w środę aresztowany – poinformowało greckie ministerstwo żeglugi. Okręt wojenny został poważnie uszkodzony, a dwie osoby zranione.

Polski kapitan został aresztowany po przesłuchaniu przez władze greckiego portu – przekazało biuro prasowe ministerstwa. Dodano, że Polaka oskarżono o “spowodowanie wypadku morskiego na skutek zaniedbania”. Liczący 266 m i 22 członków załogi, pływający pod portugalską banderą kontenerowiec na razie nie może też opuścić portu.

Do kolizji doszło we wtorek nad ranem, trzy mile morskie od Pireusu, głównego portu w pobliżu Aten – relacjonuje agencja AFP. Długi na ok. 70 m grecki niszczyciel min Kallisto został poważnie uszkodzony, a dwie spośród 27 znajdujących się na pokładzie osób zostały lekko ranne.

Marynarka wojenna i straż przybrzeżna natychmiast podjęły akcję ratunkową, poszkodowanych przetransportowano do szpitala, a okręt został odholowany do bazy morskiej na Salaminie.

Według greckich mediów najbardziej zniszczona została rufa Kallisto, a okręt został “niemal przecięty na pół”. Uszkodzenia są tak poważne, że okrętu najprawdopodobniej nie da się naprawić.

– To cud, że nie było ofiar – powiedział we wtorek rzecznik greckiego rządu Stelios Pecas.

Źródło: Najwyższy Czas

Dlaczego akurat teraz pojawił się temat aborcji? Wydaje się, że już dobrze wiemy. W czasie, kiedy Polacy kłócą się o sprawy światopoglądowe, politycy „banda czworga” przegłosowała skandaliczną ustawę, która w teorii ma służyć walce z COVID-19, a w praktyce zawiera bardzo niebezpieczne zapisy.

Polacy skrajnie podzielili się w ostatnim czasie podczas dyskusji na temat aborcji. W całym kraju trwają protesty organizowane przez skrajnie lewicowy „Strajk Kobiet”, po tym jak Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aborcji eugenicznej z Konstytucją.

Od paru dni pojawiało się wiele głosów sugerujących, że wyrok Trybunału Konstytucyjnego nieprzypadkowo został ogłoszony właśnie teraz. Przypomnijmy, że wniosek grupy posłów PiS, PSL-Kukiz’15 i Konfederacji znajdował się w nim od wielu miesięcy.

Skandaliczne przepisy

Chyba wreszcie wiemy dlaczego właśnie teraz po raz kolejny „został wrzucony” temat aborcji, który zajął uwagę Polaków. W nocy z wtorku na środę „banda czworga” przegłosowała ustawę, która wprowadza szereg niebezpiecznych rozwiązań. Przeciw głosowała jedynie Konfederacja.

– Teraz potrzeba tylko podpisuje prezydenta Andrzeja Dudy, który zrobi to pewnie bez chwili zawahania i refleksji… to jest bardzo zły dzień dla wszystkich Polaków! – ostrzega Konfederacja.

Jakie rozwiązania przyjęto w ustawie? Po pierwsze „możliwość zabierania przedsiębiorcom pomocy z „Tarczy Antykryzysowej” pod pretekstem choćby drobnego niestosowania do obostrzeń”. Oznacza to, że przedsiębiorca, któremu państwo zamknęło biznes, a którego ktoś sfotografuje bez maseczki albo niezachowującego dystansu społecznego, utraci prawo do jakiejkolwiek pomocy finansowej.

Po drugie wprowadzono „zwolnienie z odpowiedzialności karnej wszystkich lekarzy za błędy w trakcie mniemanej pandemii COVID-19”. Zapis sformułowano w ten sposób, że medycy będą zwolnieni z odpowiedzialności za wszystkie błędy w czasie stanu epidemii, jeżeli tylko ich działanie będzie usprawiedliwione przeciwdziałaniu koronawirusowi.

Po trzecie uchwalono „przymusowe wcielanie niewykwalifikowanych medyków do walki z Covid-19 w trakcie pandemii”. Prawo i Sprawiedliwość chce uzupełnić braki kadrowe spowodowane latami nieudolnych rządów wszystkich partii po kolei lekarzami zza granicy, którzy nie muszą posiadać kwalifikacji wymaganych od polskich lekarzy. Warto zwrócić uwagę, że jest to wcielanie przymusowe, nie dobrowolne.

Po czwarte zatwierdzono „ustawowy obowiązek noszenia maseczek, a za ich brak mandat wynosił będzie nawet 1000 zł”. To oznacza, że od wejścia w życie ustawy nie będzie już tak łatwo uniknąć mandatu za brak zasłaniania ust i nosa. Grozić też będzie wyższy niż do tej pory sankcja za złamanie przepisów.

Po piąte nastąpiło „dopuszczanie cudzoziemców do wykonywania zawodu lekarza bez pełnej nostryfikacji dyplomów”. To przepis, który PiS już wcześniej próbowało przepchnąć, jednak bezskutecznie. Teraz udało się to w ramach walki z mniemaną pandemią.

Przymusowe szczepienia?

Po szóste – i najważniejsze – znowelizowano ustawę o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Zapisy ustawy w nadal obowiązującym brzmieniu dość precyzyjnie nakładały ograniczenie wolności obywateli w warunkach epidemii i tylko „na zagrożonym obszarze”.

Artykuł 46a stanowi, że Rada Ministrów „w przypadku wystąpienia stanu epidemii lub stanu zagrożenia epidemicznego o charakterze i w rozmiarach przekraczających możliwości działania właściwych organów administracji rządowej i organów jednostek samorządu terytorialnego” może określić, w drodze rozporządzenia określenie terytorialne definiując „zagrożony obszar wraz ze wskazaniem rodzaju strefy, na którym wystąpił stan epidemii lub stan zagrożenia epidemicznego”.

Na tym obszarze – z tymże to oczywiście może być cały kraj – stosuje się przymusowe restrykcje wobec obywateli. Między innymi jest to „obowiązek poddania się badaniom lekarskim oraz stosowaniu innych środków profilaktycznych i zabiegów przez osoby chore i podejrzane o zachorowanie” (art. 46b. pkt.4 ustawy).

Co się zmieniło 22 października w Sejmie? Posłowie zgodzili się na poprawkę i dodanie nowego punktu do wspomnianego art. 46b. Uzyskał on brzmienie – „obowiązek stosowania określonych środków profilaktycznych i zabiegów”. Przy redakcji tekstu zrezygnowano z zawężenia stosowania tych przepisów dla „osób chorych i podejrzanych o zachorowanie”.

Co może oznaczać takie nieprecyzyjne sformułowanie jak: „stosowanie określonych środków profilaktycznych i zabiegów” i czym są owe „środki profilaktyczne”? Może to oznaczać izolację osób z grup ryzyka, ale mogą oznaczać również zorganizowaną akcję przymusowych szczepień na masową skalę.

Kto trzęsie drzewem prawdy, na tego spadają obelgi i nienawiść — Konfucjusz; Nie jesteśmy sobą, zamordowano nam rodziców, zamieniono nazwiska, wymazano pamięć, skazano na cudzość. — Zorian Dołęga Chodakowski (1784-1825)
Freedom is the right to tell people what they do not want to hear– George Orwell

Avatar: Vladimir Kush „Heavenly Hunting”

COVID-19depopulacjaDepopulacja PolskiMaseczkiPiSszczepieniatotalitaryzm