Stanisław Kostka urodził się w 1550 roku w Rostkowie, małej wsi znajdującej się obecnie w województwie mazowieckim. Jego rodzina należała do zamożnej szlachty. Był synem Małgorzaty z Kryskich i Jana Kostki, kasztelana zakroczymskiego, czyli urzędnika ziemskiego.

Stanisław Kostka wychowywał się wraz z trzema braćmi: Pawłem, Wojciechem i Mikołajem. Miał też siostry, jednak znane jest imię tylko jednej, Anny.

Stanisław wychowywany był w atmosferze religijnej. Od najmłodszych lat wyróżniał się pobożnością i powagą. Duży wpływ na to miała jego matka, która była pierwszą nauczycielką Stanisława. To prawdopodobnie od niej nauczył się swoich pierwszych modlitw. Naukę odbierał również od Jana Bilińskiego, który znacznie poszerzył jego wiedzę religijną.

Kiedy skończył 14 lat został wysłany wraz ze starszym bratem Pawłem do Wiednia, aby tam kontynuować naukę w prestiżowym kolegium jezuickim. Nie było to nic dziwnego, gdyż w tamtych czasach dzieci z rodzin szlacheckich często były wysyłane za granicę, aby zdobywały wiedzę w prestiżowych szkołach, często prowadzonych przez osoby konsekrowane. Stanisław w nauce był sumienny i pracowity. Dzięki swojej pilności szybko stał się jednym z najlepszych uczniów.

Podczas pobytu w Wiedniu, chłopak podupadł na zdrowiu i ciężko zachorował. Miał wysoką gorączkę, a jego stan bardzo szybko się pogarszał. Uważano nawet, że może umrzeć. Legenda głosi, że podczas choroby objawiła mu się św. Barbara i przyniosła Komunię Świętą. Miał też drugie widzenie, podczas którego ujrzał Matkę Bożą z Dzieciątkiem Jezus. Otrzymał wtedy polecenie od Matki Bożej, by wstąpić do zakonu jezuitów.

To doświadczenie utwierdziło Stanisława w przekonaniu, że jego powołaniem jest życie zakonne. Rodzina początkowo sprzeciwiła się temu pomysłowi, ale to mu nie przeszkodziło, bo postanowił ostatecznie poświęcić swoje życie Bogu.

Swój nowicjat odbył w Rzymie i tam też w pierwszych miesiącach 1568 roku złożył śluby zakonne. Niestety kilka miesięcy później ponownie ciężko zachorował. Zmarł 15 sierpnia trzymając krucyfiks i gromnicę w rękach. Stanisław przewidział swoją śmierć, mówiąc do swojego przyjaciela na początku sierpnia, że przeczuwa, że ten miesiąc jest jego ostatnim w życiu.

Św. Stanisław Kostka zmarł mając zaledwie 18 lat. Choć żył tak krótko zdążył zasłynąć swoją pracowitością i nieustępliwością w dążeniu do realizacji powołania.

Jego młodość i poświęcenie stały się wzorem do naśladowania dla wielu młodych ludzi. To sprawiło, że w XVIII wieku stał się najbardziej znanym i czczonym na świecie polskim świętym. W 1674 roku został ogłoszony jednym z głównych patronów Polski. Ponadto jest patronem młodzieży, studentów oraz nowicjuszy w zakonie jezuitów.

Kult Stanisława Kostki rozszerzał się bardzo szybko. Jeszcze jako błogosławiony stał się popularnym orędownikiem wśród wiernych. Już wtedy w Polsce powstawały pierwsze kaplice i kościoły pod jego wezwaniem. W 1726 roku papież Benedykt XIII ogłosił go świętym. Początkowo na dzień jego liturgicznego wspomnienia w kościele katolickim wyznaczono datę 13 listopada.

Jednak z czasem przeniesiono je na 18 września. W związku z tym, że św. Stanisław Kostka patronuje polskim dzieciom i młodzieży, często w jego wspomnienie, które przypada na początek roku szkolnego, święci się podręczniki.

W 2024 r. święto św. Stanisława Kostki przypada środę. Jego wspomnienie nie jest świętem nakazanym, co oznacza, że tego dnia wierni nie są zobowiązani, by iść do kościoła, a za nieobecność w kościele nie grozi im grzech ciężki. Mimo to, księża zachęcają, by w miarę możliwości czasowych, iść wówczas na Mszę Świętą.

Sakrament małżeństwa to piękne wydarzenie w życiu dwójki zakochanych, ale także ich rodzin. Od tego momentu – w myśleniu Kościoła katolickiego – stają się jednością.

Z tej okazji, goście weselni przynoszą nowożeńcom wyjątkowe prezenty, a wśród nich najczęściej królują koperty wypełnione gotówką. Wiele osób, gdy wybiera się na wesele pragnie podarować młodej parze wyjątkowy upominek, który już na zawsze będzie przypominał im o ich wielkim dniu. Jednym z takich prezentów może okazać się pisemne błogosławieństwo od samego Ojca Świętego.

Papieskie błogosławieństwo to specjalne błogosławieństwo udzielane przez Ojca Świętego. To rodzaj modlitwy, którą papież wznosi do Boga i prosi o wszelkie łaski dla wskazanych osób. Jest wiele form i możliwości otrzymania błogosławieństwa od głowy Kościoła.

Pierwsza to przede wszystkim obecność na modlitwie, mszy świętej czy audiencji papieskiej, podczas której papież zawsze modli się w intencji zebranych i udziela im błogosławieństwa. Nie ma ono formy indywidualnej. 

Kilka razy do roku papież udziela wyjątkowego błogosławieństwa papieskiego “Urbi et orbi” czyli miastu i światu. To uroczysta forma liturgicznego błogosławieństwa, którego papież udziela w szczególnych okolicznościach tj. Wielkanoc czy Boże Narodzenie. 

Jest także pewna wyjątkowa forma papieskiego błogosławieństwa w formie eleganckiego dokumentu. Można je uzyskać z różnych okazji, takich jak właśnie ślub, rocznice, chrzty, pierwsza komunia, bierzmowanie, święcenia kapłańskie, a także na specjalne jubileusze.

Błogosławieństwo papieskie można zamówić bezpośrednio w Watykanie za pośrednictwem Urzędu Papieskich Błogosławieństw (Elemosineria Apostolica) lub listownie bądź faxem czy poprzez stronę internetową. Prośby skierowane drogą mailową oraz telefoniczną nie są realizowane. 

Aby zamówić błogosławieństwo papieskie będąc w Rzymie, należy przejść przez bramę przy kościele św. Anny (na prawo od Kolumnady przy placu św. Piotra), a następnie trzeba zgłosić żołnierzom Gwardii Szwajcarskiej swoje plany dotarcia do “Elemosineria Apostolica“, a oni wskażą dalszą drogę do tego miejsca. Tam można zamówić błogosławieństwo na pergaminie, które można odebrać osobiście lub poprosić o wysłanie na wskazany adres. 

Podczas składania zamówienia należy zgromadzić następujące informacje:

• Imiona i nazwiska pary młodej;
• data i miejsce ślubu’
• język, w którym ma być wydany dokument;
• adres do wysyłki błogosławieństwa;
• w niektórych przypadkach można również dodać osobistą intencję lub dodatkową dedykację.

W przypadku zamówienia online, należy odwiedzić stronę elemosineria.va i wypełnić dostępny tam formularz. Formularz ten jest dostępny w różnych językach, także w języku polskim, co ułatwia proces zamawiania.

Zamówienie papieskiego błogosławieństwa wiąże się z opłatą, która zależy od rodzaju dokumentu – jego wielkości oraz od wybranego wzoru oraz kosztów wysyłki. Cena samego pergaminu waha się od 20 do 28 Euro. Zebrane fundusze są przeznaczane na cele charytatywne. Płatności można dokonać za pomocą karty kredytowej lub przelewem bankowym.

Czas realizacji zamówienia może wynosić od kilku tygodni do kilku miesięcy. Wszystko zależy od tego, jaka forma sposobu dostarczenia została wybrana oraz, jak bardzo w danym momencie obciążony jest Urząd Papieskich Błogosławieństw. Zatem, jeśli chcesz podarować taki prezent ślubny młodej parze, warto złożyć zamówienie z odpowiednim wyprzedzeniem.

Papieskie błogosławieństwo można odebrać osobiście w Watykanie, jeśli zamówienie zostało złożone bezpośrednio w Urzędzie, lub może być ono wysłane na podany adres. Dokument jest zazwyczaj drukowany na wysokiej jakości papierze, z pięknie wykonanymi zdobieniami, co sprawia, że staje się on naprawdę piękną i unikalną pamiątką. 

Donald Trump zorganizował konferencję prasową na swoim polu golfowym pod Los Angeles. Chociaż przemówienie było zaplanowane na godz. 9czasu lokalnego, kandydat republikanów na prezydenta Stanów Zjednoczonych rozpoczął przemowę przed godz. 10. To pierwsze przemówienie Donalda Trumpa po debacie z Kamalą Harris oraz  deklaracją, że nie zgadza się na kolejne starcie z demokratką.

Republikanin rozpoczął swoje przemówienie m.in. od uderzenia w Kamalę Harris oraz gubernatora Kalifornii Gavina Newsoma, których obwinił za “upadek stanu”. W jego ocenie oboje zaszkodzili Kalifornii, z kolei kandydatkę demokratów w listopadowych wyborach obwinił za rzekomą pobłażliwość względem przestępców. Ponadto Trump skrytykował także osiągnięcia Harris z czasu, kiedy pełniła funkcję prokurator generalnej Kalifornii.

Następnie Trump stwierdził, że USA mają najgorszą sytuację na granicy od wielu lat i podkreślił, że jeśli wróci do Białego Domu, zajmie się zmianą. – Myślicie, że Joe Biden jest zły? Ona (Harris – red.) będzie jeszcze gorsza – mówił, odnosząc się do prowadzenia polityki dotyczącej granic.

Kolejna wypowiedź republikanina również była poświęcona Kamali Harris. W ocenie Trumpa, jeśli jego kontrkandydatka zostanie wybrana na prezydent Stanów Zjednoczonych, sytuacja w kraju znacznie się pogorszy – w tym kontekście wskazał migrację oraz przestępstwa. 

Ubiegający się o reelekcję kandydat Partii Republikańskiej odniósł się także do debaty przeprowadzonej przez ABC News, która miała miejsce w tym tygodniu. Jak stwierdził, “walczył z radykalnymi lewicowymi szaleńcami” – w tych słowach określił Kamalę Harris oraz dwóch moderatorów. Ponadto Donald Trump nadal podtrzymuje, że zwyciężył starcie z kontrkandydatką. Kiedy odpowiadał na jedno z pytań dziennikarzy również stwierdził, że wypadł dobrze w debacie.

Podczas swojego przemówienia Trump zaznaczył, że jeśli ponownie obejmie fotel prezydenta Stanów Zjednoczonych, to zainicjuje “duże deportacje”. – Przeprowadzimy masowe deportacje ze Springfield w stanie Ohio – mówił. To właśnie do tego miasta w ostatnim czasie przybyło sporo cudzoziemców z Haiti, których republikanin oskarżył o jedzenie kotów i psów. 

– Mam nadzieję, że ponownie zostanę wybrany na prezydenta USA – stwierdził Donald Trump na koniec swojego wystąpienia.

We worek wieczorem czasu lokalnego odbyła się debata kandydatów na prezydenta USA Donalda Trumpa i Kamali Harris. Kandydaci odpowiadali na pytania dotyczące nie tylko gospodarki, czy sytuacji społecznej w USA, ale także te o politykę zagraniczną.

Debata zakończyła się bez uścisku dłoni, bez podziękowań i bez porozumienia. Po jej zakończeniu posypały się komentarze ekspertów. – Kamala Harris chciała być kandydatką nadziei, kandydatką przyszłości. Donald Trump wydawał się wściekły (…) Nie słyszeliśmy wiele o polityce i planach z żadnej ze stron, ale mieliśmy tę optykę: Kamalę Harris patrzącą na niego, prowokującą go raz po raz (…) Widzieliśmy Trumpa wściekającego się i grymaszącego – mówiła dziennikarka stacji Martha Raddatz, która w 2016 roku prowadziła debatę Trumpa z Hillary Clinton.

Chociaż kandydatka demokratów wyraziła gotowość do kolejnego starcia w debacie przedwyborczej, jej kontrkandydat jest innego zdania – Trump ogłosił, że nie zgadza się na kolejną debatę.

Bądź na bieżąco i zostań jednym z ponad 200 tys. obserwujących nasz fanpage – polub Interia Wydarzenia na Facebooku i komentuj tam nasze artykuły!

Watykan to wyjątkowe miejsce na mapie świata, które od lat fascynuje swoją niezwykłą historią i unikalnym systemem rządów. Choć jego powierzchnia zajmuje zaledwie 44 hektary, a populacja liczy niespełna tysiąc osób, jest to centrum duchowe dla miliardów katolików na całym świecie.

Co zatem sprawia, że jest ono tak wyjątkowe? Na tle innych państw Watykan wyróżnia się nie tylko swoją wielkością, ale przede wszystkim systemem rządów. Łącząc cechy teokracji, monarchii absolutnej i monarchii elekcyjnej, stanowi model władzy, który jest jedyny w swoim rodzaju.

W Watykanie władza jest w pełni oparta na religii. To właśnie papież, jako głowa Kościoła katolickiego, pełni funkcję najwyższego przywódcy zarówno w sferze duchowej, jak i tej politycznej. Jego panowanie nie jest wyłącznie symboliczne – realnie podejmuje on najważniejsze decyzje dotyczące państwa, a jego działania są głęboko zakorzenione w wierze katolickiej.

Nie tylko przewodzi duchowo, ale również sprawuje pełnię władzy politycznej. Oznacza to, że jego decyzje są ostateczne i nie podlegają żadnym ograniczeniom. Wszystkie działania Papieża mają na celu dobro Kościoła, a nie jedynie zarządzanie państwem.

Watykan jest zatem klasycznym przykładem teokracji, czyli rządów, gdzie władza pochodzi od Boga, a prawo opiera się na zasadach religijnych. Od marca 2013 roku na tronie Piotrowym zasiada Jorge Mario Bergoglio SJ, czyli Papież Franciszek. Funkcje legislacyjne w Watykanie pełni Papieska Komisja ds. Państwa Watykańskiego a bieżącym zarządzaniem państwem zajmuje się Gubernatorat Państwa Watykańskiego.

W kwestiach polityki zagranicznej Watykan najczęściej występuje pod nazwą Stolica Apostolska, a działania na arenie międzynarodowej należą do obowiązków sekretarza stanu, którego potocznie nazywa się premierem Watykanu.

Pomimo władzy absolutnej, Papież nie dziedziczy tronu Piotrowego. Jest on wybierany przez Kolegium Kardynałów podczas konklawe – tajnego zgromadzenia, które odbywa się po śmierci lub rezygnacji poprzedniego Papieża. Wybór następcy na Stolicę Piotrową to niezwykle doniosły i uroczysty proces, który jest uważany przez katolików za prowadzony przez samego Ducha Świętego.

Papież sprawuje władzę od momentu wyboru ogłoszonego po Konklawe, aż do śmierci, choć współczesna historia pokazała, że możliwa jest również abdykacja. Taka sytuacja miała miejsce w lutym 2013 roku, kiedy to ówczesny Papież Benedykt XVI (właśc.: Joseph Aloisius Ratzinger) dokonał abdykacji zostając Pontifex Romanus emeritus, czyli Papieżem-emerytem. Jego następcą został wspomniany już Papież Franciszek.

System polityczny Watykanu łączy elementy, które na pierwszy rzut oka wydają się sprzeczne. Teokracja, monarchia absolutna i elekcyjna w jednym państwie to coś, czego nie spotkamy nigdzie indziej na świecie. Głowa państwa watykańskiego jest wybierana przez elitarną grupę duchownych.

Watykan to państwo, które zdecydowanie przyciąga uwagę nie tylko swoją religijną rolą, ale także unikalnym ustrojem politycznym. Wszystkie te elementy tworzą tu harmonijną całość. Jest on dowodem na to, że nawet w XXI wieku istnieją państwa, które potrafią łączyć tradycję z nowoczesnością w niezwykły sposób.